Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
No name
No name
@Birgayret
80 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
“𝙊𝙣𝙡𝙖𝙧 𝙨𝙖𝙣ı𝙮𝙤𝙧𝙡𝙖𝙧 𝙠𝙞, 𝙗𝙞𝙯 𝙨𝙪𝙨𝙨𝙖𝙠 𝙢𝙚𝙨𝙚𝙡𝙚 𝙠𝙖𝙡𝙢𝙖𝙮𝙖𝙘𝙖𝙠. 𝙃𝙖𝙡𝙗𝙪𝙠𝙞, 𝙗𝙞𝙯 𝙨𝙪𝙨𝙨𝙖𝙠, 𝙩𝙖𝙧𝙞𝙝 𝙨𝙪𝙨𝙢𝙖𝙮𝙖𝙘𝙖𝙠.
𝙏𝙖𝙧𝙞𝙝 𝙨𝙪𝙨𝙨𝙖, 𝙃𝙖𝙠𝙞𝙠𝙖𝙩 𝙨𝙪𝙨𝙢𝙖𝙮𝙖𝙘𝙖𝙠.
𝙏𝙖𝙧𝙞𝙝𝙞𝙣 𝙖𝙯𝙖𝙗ı𝙣𝙙𝙖𝙣 𝙠𝙪𝙧𝙩𝙪𝙡𝙨𝙖𝙡𝙖𝙧,
𝙏𝙖𝙣𝙧ı’𝙣ı𝙣 𝙜𝙖𝙯𝙖𝙗ı𝙣𝙙𝙖𝙣 𝙠𝙪𝙧𝙩𝙪𝙡𝙢𝙖𝙮𝙖𝙘𝙖𝙠𝙡𝙖𝙧.”
“Ahlâksızlık propagandası, cehalet reklamcılığı, kendi ülkesinin öz değerine hakaret.” Her gün, yine, yeniden. “Aydınlar”, profesörler, sanatçılar.
Düşmanına karşı ne kadar hoşgörülüler oysa. Ne kadar zalimler kendinden olana.
Belki de merhum üstadın bu eseri yazdığı vakit bu günkü kadar vahim değildi durum…
Okuyunuz efendim. Okuyalım.
“Düşüşlerin sebebi ona göre, kendini eskiden yücelten uygarlıktadır. Kendinde değil de tarihin imtihanını başarıyla, yüzakıyla vermiş düşünceler, duygular ve davranışlardadır.”
“Kurtuluş ümidi yok mudur bu hale gelmiş toplum için? 𝙑𝙖𝙧𝙙ı𝙧. 𝙊 𝙠𝙪𝙧𝙩𝙖𝙧ı𝙘ı, 𝙤̈𝙯 𝙢𝙖𝙮𝙖𝙨ı𝙣ı 𝙗𝙪̈𝙨𝙗𝙪̈𝙩𝙪̈𝙣 𝙮𝙞𝙩𝙞𝙧𝙢𝙚𝙮𝙚𝙣 𝙝𝙖𝙡𝙠ı𝙣 𝙞𝙘̧𝙞𝙣𝙙𝙚𝙙𝙞𝙧.”
Bu kitabı okumadan önce tembel insanlar icin yazıldığını düşünmüştüm. Kesinlikle öyle değilmiş. Çoğu insan gerekli / gereksiz bazı seyleri erteler, kimi bir kaç saat kimi bir kaç gün sonrasına.
-Ertelemek- yapılması daha önemli seyler varken iyidir. Onun dışında hayatımızı sandığımızdan daha çok olumsuz etkiler. “Hadi canım bilmiyorduk“ diyebilirsiniz :)
Ama daha da ikna olacaksınız bence. Her olası “savsaklamada“ kitapta geçen bahisler aklınıza gelecektir.
Şimdi halletmeniz gereken XY bir iş düşünün. Şuan canınız yapmak istemiyor ve erteliyorsunuz.
1. Yapmayı planladığınız zamanda daha müsait bir ortam oluşacağının garantisini kim veriyor peki?
2. Gelecekteki duygu durumunuzun şuandan daha iyi olacağını nerden bilebilirsiniz?
3. XY işi halletmek icin canımız onu istemesi gerekmez. Canımızın yapmak istemediği seyler de vardır.
4. XY işi erteleyerek kendimizi boykot ediyoruz, çünkü kendi hedeflerimizi ertelemiş oluyoruz.
5. XY işi bitiremeyeceğini düşünmek onu ertelemek için bahane olmamalı. Hedef bitirmek degil, başlamak. “Binlerce kilometrelik yolculuk bile tek bir adamla başlar.“
7. İrade kısıtlı bir kaynaktır, iradeli kullanmak gerekir. Aynı zamanda da bir kasa benzer, zorladıkça gelişir.
8. Ve son olarak XY işi yaparken başarısız olabilirsiniz. Hemen kendinize küsmeyin. İcinizde düsman degil dost yetiştirin. Vesselam
·
Puan vermedi
İnsanın Anlam Arayışı -Victor E. Frankl
“Yaşamak acı çekmektir ve hayatta kalmak acıda bir anlam bulmaktır.“ diyor doktor Frankl. Kendisi Nazilerin elinde hayatının bir kısmını toplama kampında geçirmiş. Vardığı kanı şu;
-Acı çekiyorsam bir anlamı olmalı.-
Eğer bir gün öleceksem -ki muhakkak öleceğiz- öyleyse ölümümüzün de bir anlamı olmalı. Bir değer uğruna yaşayıp bir değer uğruna ölmeli. Ancak bu şekilde y a ş a d ı m diyebiliriz.
Anlamı anlamsızlıkta aramak (Nihilizm), anlamı zevk almakta aramak (Hedonizm) kadar manasız. Ne hayvani hayat yaşayarak ne de herkesin bireysel mutluluğun peşine düştüğü mutluluk avcısı olarak hayatımız anlam kazanır.
Zira her türlü hazzın sınırı var -aynı benim gibi. Öyleyse sonlu varlığımı sonsuz hakikate bağladığım oranda hayatım anlam kazanabilir.
Okur Takip Önerileri
Benim ödüle olan bakış açımı kesinlikle değiştirdiğini söyleyebilirim, ödülün bu derece negatif etkilerinin olduğunu düşünmezdim. Özellikle ebeveyn ve eğitimcilere tavsiye olsun :)
Önemli notlar:
•Çocuk ödül ile motive edilebilir fakat ödül verilmediğinde o işi yapmayı bırakır. Ödülü sürekli verildiğinde ise ödülün büyüklüğü artması gerekir (hedonistik adaptasyon)
•Herşey için ödül bekler hale gelir & var olan değeri öldürür. Yardımlaşma vs ortadan kalkar
•Ödülle yapılan bir işte stres normale oranla daha çoktur. Bu da sonucu etkiler -> kalite, yaratıcılık ve öğrenme azalır
•Ödül ve rekabet testosteron salgılattığı için insanlar arasındaki ilişkiyi bozuyor, etik dışı davranışlar sergiletebiliyor
•Ödül ana sorunla değil belirtiyle ilgilenir
(Ödül ile ödev yaptırmak yerine, neden ödevini yapmıyor diye sorgulamalı)
Ah Kalbe şifa bir kitap🤍 bunaldıysanız, tüm sıkıntılar üzerinize üzerinize geliyorsa okumanızı tavsiye ederim. Uzun süre unutmam dediğim beni silkeleyen çok güzel nasihatler ve örnekler barındırıyor.
Derdinizi sevdirecek,
Derdinizin değerini anlamanızı sağlayacak,
“Kalp Grafiğindeki” iniş çıkışlar gibi derdinizin sizi hayata bağlayan şey olduğunu gösterecek🤍
a l ı n t ı l a r
Asıl sorun,
baştaki dertlerin büyüklüğü değil, sabrın o dertlere yetmiyor olmasıdır. Zira sabır da bir nimettir ve her nimet gibi o da sınırsızca değil, miktarınca verilir.
Her esmanın ayrı bir rahmeti ve tadı vardır. Rahman isminin başka, Kahhar isminin başka, Müntakim ismininki başka. Piyanonun tuşlarından çıkan sesler farklı olsa da, piyanonun iyi tuşu, kötü tuşu yoktur. Varlıkta kötülük yoktur, farklılık vardır.
Sabit bir hayat aramaktadır insan korkuların,acıların olmadığı ve risklerin bulunmadığı. Heyecanlı geçişleri engelleyerek tehlikeleri aklınca yok etmek ister. Oysa yok ettiği şey kendi varlığıdır,kendisidir.İnsan her şeyi sabitleyerek ruhunu felç etmektedir.
Olumlu veya olumsuz her hal, bir şahitlik, bir varlığa eriş ve dolayısıyla bir nimettir. ‘Eşhedü’ yani şahitlik ederim diye içine girilen bir dinin mensupları olarak, yaşamımıza şahitlik etmemizi sağlayan musibetlere teşekkür etmeli değil miyiz?
Yine Büyük heyecanla okuduğum 9+ yaş Çocuk edebiyat kitabı ile merhaba
Serinin ilkinde kendi benliğinin peşine düşen Çaylak bu sefer evrenle olan ilişkisini çözmekte. “Neden bir tavuk değilim? Onları tüketebiliyor oluşumuz onlara haksızlık değil mi?” “Bize niçin İnsan olmak istiyor musun diye sorulmadı? Belki de istemeyecektim“ ve dahası.
Kendimizi keşfetmek için sorulan güzel sorular ve bunlara verilen güzel cevaplar..
a l ı n t ı
Kelimelerimiz azaldıkça duygularımızı ve düşüncelerimizi ifade edemez hale geliriz. Kendi çağdaşlarımıza, yaşıt ve arkadaşlarımıza bile... ve sonra ifade edemediğimiz için bizi huzursuz eden duygu ve düşüncelerden uzaklaşarak, duygusuz ve düşüncesiz bireyler hâline geliriz.
- Ama kimse duygusuz ve düşüncesiz yaşayamaz.
-Evet ve işte o zaman, "Büyük Biraderlerin" düşünmemizi istediği şeyleri düşünür, hissetmemizi istediği duyguları hissetmeye başlarız.
Aynı olaylara aynı tepkiyi veririz, aynı şarkıları beğenir, aynı sanatçıların delisi oluruz.
Aynı kafelere gider, aynı çiçekler için tezgah önlerinde kuyrukta bekleriz.
Aynı telefonlara sahip olmak için para biriktirir ve aylarca taksit öderiz. Gık bile diyemeyiz. Bir kere bile olsun ne halt ettiğimizi sormak aklımıza gelmez. Çünkü kendimizden, kendimizi bulamayacak, bulsak da oturup iki çift laf edemeyecek kadar uzaklaşmışızdırartık...
#kudüsokumagrubu olarak niyet ettik Kudüs meselesini daha derinden ele almaya. Çünkü bir takım sloganlar, acı resimler içeren sosyal medya paylaşımları gerçek bir çözüme ulaştırmadığını, filistinli kardeşlere bir fayda saglamadığını görüyoruz. Yüzeysel bilgilerden uzaklaşıp, daha bilinçli olmamız gerek çok önemli bir Konu. Taha Kılınç’ın bu
-O’nu bir de benden dinleyiniz,
diyor Necip Fazıl ve başlıyor Allah Resulünün hayatını anlatmaya..
.
Hepimiz illa bir yerlerde okumuşuzdur Peygamber efendimiz sav’in hayatını fakat bu eser bir başka. Cümlelerin naifliği içinize işleyecek ve yoğun duygular içersinde okuyacağınıza eminim.🥰 Kitabın kalınlığına aldırış etmeyiniz, gayet akıcı ve
Müthiş.
Yedi Güzel Adamdan biri olan Rasim Özdenören’in bu kitabını kesinlikle okumanızı tavsiye ederim.
Yaşadığımız bu çağda düşüncelerimizin ne kadarı müslümanca kalabildi acaba?
Batının kafa yapısı iliklerimize kadar işlemiş ve biz farkında değiliz. Onlar gibi düşünür, onların ürettiği İslam dışı konulara islami çözümler arar olmuşuz.
Batının bilime, dine, felsefeye ve daha birçok dala yalnız zihni faaliyet olarak baktığı, pratikte hiçbir faydası olmayan ilimle meşgul olduğunu görüyoruz. Bunların arasında Dini de sadece bir düşünce birikimine indirgediklerini, onu hayata müdahale etmesini Rönesans döneminden beri engellemeye çalıştıklarını görüyoruz. Farkına varmadan kullandığımız “din adamı”, “dini günler”, “dini ibadetler” gibi tehlikeli kavramların aslında bu amaca hizmet içersindeler.
İslam ve dünya ayrılmaz ikilidir.
İslam fiili ve amelîdir. Hiçbir zaman zihin fantezisi olmadı, olmayacak da.
Velhasıl-ı kelam müthiş bir eserdi.
Sindirerek dikkatle okunması gerek. Düşündürücü ama bir o kadar da akıcı.
bana çok şey kattı, yani umuyorum ki öyle
Hepimiz bu hayatta dert edindiği, dava bildiği şeyler var. Ulaşmak ya da yapmak istediği şeyler. Ama çoğu zaman harekete geçmeyiz. Kim bilir, belki başarısızlık korkusundandır belki de çevre baskısından.
Fakat ben SANA inanıyorum! Hayal ettiğin her ne varsa, Allahın izniyle, Sen yaparsın! Ne kendini küçümseme
ne de her şeyi olduracak olan Rabbini.🧡
Bu güzelim kitap beni ‘gaza getirdi’ (🤪)diyebilirim, aklımın bir köşesine yerleşen ve kendime sürekli hatırlatacağım sözler olacak. Elbette Dünya görüşüme uymayan kısımlar oldu ama genel anlamda başarılı buldum.. Unutmayın #limitsizsiniz !
Evet dert sahibi olmalı insan,
Davasını dert edinmeli
İnandıklarının bilincinde olmalı ya da bilincli inanmalı
Ve doğrulardan hiçbir şekilde taviz vermemeli ——
Kitapta bir zamanlar dava aşkıyla yanıp tutuşan adamların t a h a m m ü l ü seçip davalarından adım adım uzaklaşmalarına şahit oluyoruz. İnandıkları şeylerden taviz veren, yapmam dediklerini yapmaya başlayan ve doğru yoldan savrulan insanlar.. Beni baya etkiledi ve düşündürdü. O vakit hep dua edelim; Allah ömrümüzün sonunu en hayırlı zamanımız kılsın çünkü hiçbir şeyin garantisi yok azizim
.
a l ı n t ı l a r
.
Kendime bir dünya kurmaya çalışıyorum. Biliyorum aranızda yerim yok. Nolur beni kendi halime bırakın.
.
Dışımda ne arıyorlar;
içime dogru sucluyum ben.
.
Durduğumuz noktada inançlarımızın eskidiğini, yabancılaştığını hiç tecrübe etmediniz mi? En acı kayıp budur: Gerilemiş ruhların mütemadiyen tavizler vererek hayatla, zaruretle uğraşmaları.
.
Bir kere taviz verildi mi, asla çiğnenmemesi gereken unsurlar bir kere gözden çıkarıldı mı, kalbin aynası bir yerinden çizildi mi, keferati büyük oluyor.
.
Bizim hareketimiz, mesuliyet hateketidir: Davamız hayata uymak değil, hayatımızı Hakk'a uydurmaktır.
.
Irmak bir başlangıç.
Bir düş.
Ama bir yol ve bir yoldaş. Ne tabiat parçası, ne çiftlik hayali. Ne kaçıp gitmek, ne ekip biçmek. Sefer de içimde, tahammül de..
Ne yazık ki halk genel anlamda susturulup, cahil yerine konuluyor ve ne yaparsa yapsın “hurafe” damgası vuruluyor. Peki ya entelektüeller?
Her şeyi en iyi bilen, her konuda ahkam kesmekten çekinmeyen “entelektüel” kitlenin de var elbet hurafeleri ..
Ama görmeyiz. ‘Sonuçta uzmandır’ der kolayca inanır ve geçeriz..
İbrahim Paşalı da bilgelik
Ben neyim? Nasıl, neden ve ne amaçla varım? Düşündük mü? Düşündüysek net bir cevap verebildik mi? Yoksa basmakalıp birtakım sözlerle mi yetindik? Bu kitap
ergenliğin ilk çağlarında benlik arayışında olanlara, 163738 yaşına basıp hala benliğini bulamayanlara ya da benliğini unutup tekrar hatırlamak isteyenlere HARİKA cevaplar sunmakta! Gerçekten
Ah yaşamak. Zarifoğlu’ndan gündelik yazılar. Gündelik dediğime bakmayın, kitap her ne kadar günlük tarzında yazılmış gibi gözükse de, kronolojik ilerlemiyor, yani Sarıkamış 1974 yılından bahsederken birde bakmışsınız Ulm 1967’desiniz. Ama alışıyorsunuz. :)
Yalnızlıktan, Sevgiden, Savaştan, Sanata kadar yazılar ve yaşanmışlıklar.
Şiir de var,
.
İlk defa Dursun Gürlekin kitabını okumak nasip oldu. Kendisi Osmanlı ve kültür tarihçisi. Normalde tarih kitaplarını sıkıcı bulurum fakat bunu çok beğendim!
Anlatımı, örnekler çok hoş..🧡
Sadece son 50-60 yıldan ibaret olmayan Mükemmel tarihimiz gözler önüne serilmiş. Ve tekrar anladım bizim bir mazimiz var. Derin ve anlamlı. Bir bakıvermeli.. Okurken ne güzel günlermiş dedim, ne zarif, ne ince fikirli insanlar
Türlü türlü vakıf kuran, kanadı veya ayağı kırık leyleklere dahi vakıf kuran Osmanlının hassasiyetini tartışmamıza gerek yok sanırsam? :) Ya hu ‘Yolda tükürenlerin balgamlarının üstüne kül dökme vakfı’ bile kurmuşlar zamanında. Ya da kitapların telif ücretini, kitabı okurken dökülen gözyaşlarına göre hesaplıyan kütüphaneler varmış.. Hertürlü yazıya, dili ne olursa olsun, hürmet edilirmiş. Asla basılmaz, oturulmazmış.. Osmanlı zamanında zâtın biri kapı eşiğine rahatca geçilsin diye, Romence yazı bulunan gazyağı kapağı koymuş. Biri bu günahtır deyince, ‘Olsun İslâm yazısı değil’
demeye kalmadan;
-A Molla! Müslümanın da gâvurun da yazısı vardır, ama yazının Müslümanı, gâvuru olur mu? Biriyle görülen iş, diğeriyle de görülmüyor mu? Elverir ki kötü yerde batılda kullanılmamış olsun; hayra yarayan, hakka hâdim olan her yazıya saygı lazım. Allah “Nûn. Ve’l-Kalemi vemâ yestirûn” ayetinde yazılara ve yazanlara boşuna mı kasem buyurdu sanıyorsun? Aman dikkatli ol yavrum, demiş ve o tahtayı kaldırtmış.
İşte dini ve imanı sağlam olanların işleri böyle olur.”
Velhasıl kelam daha nice örnek alınası kısa hikayeler var, okumanızı tavsiye ederim🧡
