Sabitlenmiş gönderi
...ellerimi bahçeye dikiyorum yeşereceğim, biliyorum. Biliyorum, biliyorum ve kırlangıçlar mürekkepli parmaklarımın çukurunda yumurtlayacaklar...
Büşra tekrar paylaştı.
"Bir şey var,adını koyamadığım.
Kırılmaktan öte,parçalanmak gibi.
Toparlamaya çalıştıkça dağılıyor.
Dağılıyorum...
Bir şey var, halledemiyorum. "
Turgut Uyar
Bu kadar fırtınaya sonunda bir fırtınaya dönüşmek için mi katlandım? Yoksa onca fırtınadan sağ çıkmış ama yaşamayı da beceremeyen bir kuru dal mı olacaktım?
Okur Takip Önerileri
Ben ki sürüldüm bu topraklardan, ben ki kovuldum, ben ki annesiz bir başıma kaldım,düşman giderim barışmam bu dünyayla.
Biz gaddarlıkta hayatla aşık atamayız.
Yani, resim yapmak bir tür sığınılacak yuvadır, demek istiyorum ve ressam olan kişi yuva özlemi çekmez.
Tanrı her şeyden yücedir denizleri o yaratmıştır, yeryüzünü ve gökyüzünü, yıldızları ve güneşi ve aydedeyi o yaratmıştır. O her şeyi yapabilir her şeyi, her şeyi .Hayır. Her şeye kadir değildir, yapamayacağı bir şey var. Her şeye kadir olanın yapamayacağı şey ne?
Her şeye kadir olan Tanrı bir günahkârı terkedemez....
Sonra, bu umutsuzluğu, bu melankoliyi yutmak, kendi kendine olduğun gibi katlanmak -kenara çekilip vazgeçmek için değil, tüm eksiklerine, kusurlarına ve bunların üstesinden gelebileceğinin şüpheli olmasına karşın çabalamaya devam etmek ...
Ben zaten o ilk acıyla ölmediğimde çok gücenmiştim hayata.
Gözleri bana o geçmiş günlerin uzak göklerini getiriyor .
Neredesin? Meğer ne doldurulmaz bir derinlikmiş yokluğun. Kaderde bu sensizlik de varmış. Her insanın yüzünde sana benzeyen bir şey aramak da varmış. Sesini duymak varmış şarkılarda, bütün kitaplarda seni okumak varmış. Meğer ne dayanılmaz bir şeymiş yokluğun.
“Neyin beni mutlu edebileceğini artık bilmiyorum. Ama mutsuzluğun ansiklopedisini yazabilirim.”
Tek erdemimiz bu: başlamak her gün yaşama - toprağın önünde,
susan bir göğün altında - bir yeniden uyanışı bekleyerek .İçimizden biri şaşırıyor şafağın bunca yorucu olmasına...
Sonsuz korkular öğretti bu kent,
bir kalabalık ,bir cadde tir tir titretti beni...
Ve artık bir şey bırakmıyorsun
bekleyişlerden başka kendine
Biraz da şairlere özgüdür bekleyiş.
