Orta yol bulmak diye bir şey söz konusu değildi. Ya kendisi efendi olacaktı, ya da başka birine efendi diyecekti; merhamet göstermek bir zayıflıktı. İlkel hayatta merhamete yer yoktu. Ya öldürecek ya da ölecekti, ya yiyecek ya da yemek olacaktı; bunlar zamanın yasalatıydı.
"Olgunlaşmamış insanın özelliği, bir dava uğruna soylu bir biçimde ölmek istemesidir, olgunlaşmış insanın özelliği ise bir dava uğruna gösterişsiz bir biçimde yaşamak istemesidir."
"Yeryüzünde iyiliğe muhtaç çok insan var efendim. Düşünüyorum, sizin arayıp durduğunuz hakikat benim için bu iyilikten ibaret. Arzın karanlık yüzü sayısız kötülükle dolu çünkü."