Sabitlenmiş gönderi
Sırça fanusun içinde ölü bir bebek gibi tıkanıp kalan insan için dünyanın kendisi kötü bir düştür.
Sayfa 268Kitabı okudu
Bir kitap okudu
104 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Neşe hiçbir zaman karakterimin bir parçası olmadı.
Yine de onlardan nefret ediyordum. Ama tabii ki artık hemen herkesten nefret etmekle meşguldüm. En çok da kendimden nefret ediyordum.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Biz niye kendi zamanlarımızı yaşayamıyoruz, niye hep başka zamanlar ve hep başka kendimiz?
Kendilerini ölmeden ceset olarak algılayanlar intiharlarını başkalarının bir vasiyeti gerçekleştireceği gibi gerçekleştirir.
Azımsanmayacak kadar ölmüşüm!
Azımsanamayacak denli ölüyüm!
Haklı mıdır haksız mısır,
Bilmem tüm bu kanunlar;
Ama zindanda bizler biliriz,
Kaya gibidir bu duvarlar;
Bir gün burada bir sene kadar uzundur,
Öyle bir sene ki, günleri uzadıkça uzar.
İlk insan katlettiği gün kardeşini
Keder dolu dünya dönmeye başladı,
Ve bilirim ki, o günden beri
İnsanın insana koyduğu tüm kanunlar,
Tıpkı bir meşum rüzgar gibi,
Taneyi savurup, samanı tutar.
O gece endişe ete-kemiğe büründü,
Tüm ıssız koridorlarda dolaşır oldu,
Ve bu demirden kentte sessiz ayaklar
Bir aşağı, bir yukarı süzüldü durdu,
Ve yıldızları örten o parmaklıklardan
Bembeyaz yüzler bakındı durdu.
O ise uzandı, hayallere dalmış gibi,
Yeşil, serin bir vadideydi sanki,
Onu uyurken görenler
Bir türlü anlam veremediler,
Bir insan nasıl böyle rahat edebilirdi
Bu kadar yakındayken celladın nefesi.