Ben, dedi, okuduğum kitabın kahramanlarını sevmek isterim; onları dostum farz ediyorum, hep kendileriyle beraber yaşıyorum ve yanımdan ayrılmalarını istemiyorum. Onun için bir kitabın kahramanını... Hatta pek çok sevmeliyim.
Acıyı çekerken çekiyorsun,anlatırken gözyaşların senden önce konuşuyor .Yıllar içinde alışıyorsun,her geçen gün daha çok alışıyorsun.
Bir zaman sonra başkasının hikayesi gibi anlatmaya başlıyorsun,sanki sen yaşamamışsın,sanki sen çekmemişsin gibi.