“Monptit, hayat budur işte. Hep giden birileri olur. Ne yürek unutur ne özlemler ölür. Bunlar sevgimizde yaşamaya devam eder. Ama birileri, zamanı geldiğinde gitmek zorundadır.”
“Günlerinizin çoğunu acı çekerek geçirmek, bir yıl içinde yalnızca çok az bir süre sağlıklı olmak, insanın hayatının ağrı ve acılarla tükenmesi, çaresizlik içinde olmak, yaşamanın anlamı konusunda karamsarlığa kapılmaya yok açabilir.”
Çok şeyi olan değil, çok veren zengindir. Bir şeyi yitirmekten korkan istifçi, ne kadar çok şeyi olursa olsun, ruh bilim dilinde yoksul ve yoksun bir kişidir. Ancak kendinden bir şeyler verebilen kişi zengindir.