Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gülnur Aydın

Gülnur Aydın
@Gulnur1993
Okumayı ve yazmayı seven biri
Öğretmen
Üniversite
Bakü
15 okur puanı
Şubat 2024 tarihinde katıldı
-Hayat zor kararlarla doludur, Aleksandra. Yaşıyor olmanın en büyük kanıtı bu zaten. -Peki, doğru şeyi yaptığımı nereden bileceğim? -Bu bilebileceğin bir şey değil. Yapabileceğin tek şey anı yaşamak ve geleceğin neler getirebileceği hakkında endişelenmemek. Yarından korkarak bugünü ziyan etme, çünkü hazır olsan da olmasan da yarın zaten gelecek.
Reklam
Hepimiz içimizde bir gölge ile doğarız. Fakat o gölgeyle ne yapacağımız bize kalmıştır. Ya onun gücüne yeniliriz ya da gücünün üstesinden gelip onu kullanabiliriz. Kontrol seviyemiz, gölgeye karşı ne kadar dirençli olduğumuza bağlıdır. Bu, hepimizin yapması gereken bir seçimdir.
"Sadece hislerimi dışa vurursam param parça olacakmışım gibi geliyor"

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Reklam
Buradaki hiçbir şey ona mantıklı gelmese de, anahtar sözcük kabullenmekti.
Dünyadaki en sinir bozucu duygu, söyleyecek çok şeyin olup da bunu kelimelere nasıl dökeceğini bilememek olmalı.
Hayatım boyunca kendimi ne zaman kötü hissetsem "Ben burada değilim, bu yaşanmıyor" diye fısıldardım kendime. Benliğimin koskoca özeti yokluk hissiydi, ben yoktum, ben var olmamıştım ve var olamıyordum.
Hayatım boyunca kendimi hep üzerimde bir görünmezlik pelerini varmış gibi hissettim. Bazen durup gerçekten "Bu insanlar beni görmüyor olabilir mi?" diye sorguladığım pek çok gece geçirdim.
Yalnızlıktan yanan kalbimi söndürecek şey kar taneleriydi...
Reklam
Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir.
Hiçbir zaman içinde bulunamayacağımız fotoğraflar, asla önünde duramayacağımız binalar, adım atma ihtimalimizin dahi olmadığı merdivenler. Binemeyeceğimiz trenler, alamayacağımız biletler, gidemeyeceğimiz şehirler. Sokakta yürürken karşılaşma ihtimalimizin olmadığı insanlar, asla duyamayacağımız cümleler, gelmeyecek günler, geçmeyecek yıllar...
O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. Kilometrelerce öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan...Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...
Bazen sen de sesini duyan insanların seni duymadıklarını hissetmiyor musun? Ben senin sesini bilmiyorum. Ben senin sesini duymuyorum. Ama ben seni duyuyorum.
Ben hiçbir zaman kabul görmeyen, hiçbir yere uymayandım. Yapbozun boş kısmına tam oturan ama yapbozdaki görsele asla yakışmayan o parçaydım ben. Kendimi hiçbir zaman, bulunduğum hiçbir yere tam olarak ait hissedememiştim.Aileme tamamen yabancıydım, bulunduğum her ortam için "oraya en ait olmayan kişi" her zaman ve her yerde bendim sanki.
Sayfa 424Kitabı okudu
Reklam
"İnsan hep iyi anılarını özlemez, bazen kötü anılarımızı da özleriz çünkü aslında o anıları değil o anıları yaşayan kendimizi özleriz."
Sayfa 249Kitabı okudu
"Bazen sadece kaybedersin Kumru. Bazı yollar sadece kaybetmek için yürünür. Bazı insanlar kaybedeceğini bile bile yürür. Bazen kaybetmek tek seçenektir."
Sayfa 214Kitabı okudu