Hivda
@Hivda3
Okul öncesi öğretmenliği
9 okur puanı
Ekim 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Fakat, mesele bu değildi; mesele, bir şeyleri sıcak bir çorbanın kokusunu duyar gibi hissedebilmekti. Bense bunu hiç becerememiştim. Ne tabiatı, ne insanları ne de olup bitenleri hiç sevmemiştim; kendimi bile, kendi yaptıklarımı bile.
"Ölmek isteyeni kurtarmak, öldürmekle birdir."
-Horatius-
"Bana yalan söylediğin için değil, sana artık inanmadığım için sarsıldım."
Sayfa 96Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Hele ki "ortak iyi" diye bir şey nasıl olabilir! Ortak olabilen her zaman düşük bir değere sahiptir. Sonunda şimdi nasılsa ve her zaman nasıl olduysa öyle olacaktır: büyük şeyler büyükler içindir, uçurumlar derinler için, narinlikler ve ürperti hassaslar için, ve genel olarak ve kısaca, nadir olan ne varsa enderler içindir.
Geceyi bekleyerek gündüzü, ışıktan korkarak da geceyi yitiriyorlar.
Hayır, bir kez fırsat verdin mi kuşkuya
Karara da vardın demektir.
Asıl yaşamak ahmaklıktır, yaşamak işkenceyse. Kurtuluş ölümdeyse, ölümdür bunun töresi de.
Hayat güzel değildi; tatsız, acıydı. En vahimi de buydu. Yaşamayı arzu etmeyen bir hayat, sona erme yoluna girmiş demektir. Derinlerde bir yerde hissettiği kendini koruma içgüdüsü onu harekete geçirince oradan uzaklaşması gerektiğinin farkına vardı...
Beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum, ben Van Gogh'un resmi değilim, öldükten sonra beni müzeye koyamazsınız, beni tanımalısınız...
Hemen başlamalıydım, bir şeyler söylemeliydim. Konuşmayı unutmak üzereydim. Kendimi anlatmalıydım. Kendimi göstermeliydim. Bir yerlere başvurmalıydım.
Fakat güzel şeylerin bir gün biteceğini biliyordum (...) Bütün hayat bunlarla doldurulamazdı; bir gün düşünmek zorunda kalacaktım.
Sinirimden gülüyorum albayım. Çünkü sinirlerim artık gülmek için kafamın neşelenmesini beklemiyor. Bu karamsar beyinden bir kahkaha çıkamayacağı için, artık ben gülmüyorum sinirlerim gülüyor.
Fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım? Yok. Peki albayım. Bende susarım o zaman. Gecekonduda oturur, anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? Sorarım size: Nasıl? Kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım.
Acı bir yaşantıdan sonra insan, ancak bedenine eziyet ederek günlerini sürdürebiliyor.
Bir yaşantıyı tam bitirmeli. Hiçbir iz kalmamalı ondan. Yeni yaşantılar için. Yeni yaşantılar için.
Beni hep durduruyorsunuz albayım. Bir gün beni kimse durduramıyacak. Ve kendimi rezil etmeme izin verilmedikçe, ben de elalemi rezil etmeye devam edeceğim. Ve herkes kaybedecek bu yüzden.
... Mezar taşıma yazamam ya bu kadarı şeyi. Söyle diye teselli ederdi annem beni. Söyle de içine hicran olmasın. Hicran oldu anne.
Bütün hayatımı, en ince ayrıntılarına kadar düşünerek hesapladığım iyiliklerin hayaliyle geçirdim albayım. Artık ne olacaksa olsun istiyorum.
Tutunamayanların destanıdır bu şarkı,
Dostum Süleyman Kargı.
Eller boşta kalıyor, tutunamıyorlar toprağa
Anlatamıyorlar anlatılmayan.
Anlatmak gerek: düşman sarmış her yanı
Oysa, mesela Selim Işık
Anlatmadan anlaşılmaya aşık.
Böyle adama
(Darılma ama)
Yaklaşmaz hiçbir güzellik,
Doğduğu günden beri kalbinde bir delik,
Almak için bütün sızıları içine.
Her zaman utanmıştır başkaları yerine.
Elim varmıyor yazmağa, inmeyelim derine
