"Cildine bakarak bir kitap hakkında hüküm verme"
Fahrenheit 451, bilim kurgu yazarı Ray Bradbury’nin 1951 yılında kaleme aldığı distopik (ters ütopya, anti ütopya ne derseniz artık) bir eseridir. Kitabın nasıl ve ne durumda yazıldığı, bizzat Ray Bradbury tarafından kitabın Önsözünde okuyucuya açıklayıcı bir biçimde anlatılıyor.
Bir
I. Dünya Savaşı çıkmış; yazarların, sanatçıların bile dillerinde savaş naraları çınlıyor. Aralarından biri var ki, bu söylemlerden rahatsız ve şu ifadelerle anlatıyor savaşı:
"Sevginin nefretten, anlayışın öfkeden daha yüce, barışın savaştan daha soylu nitelik taşıdığını, bu mutsuz dünya savaşının şimdiye kadar duyumsadığımızdan daha güçlü
Çok sevdiğim bir arkadaşın kütüphanesinde görmüştüm bu kitabı, yazar üzerine ve kitap üzerine o kadar heyecanlı konuşuyordu ki “Bu kitabı okumalıyım” diye içimden geçirdim. İçimden geçirdiğim kelimeleri meğerse dıştan da söylemişim. Önce arkadaştan zorla kitabı aldım okuyacağım diye, sonra baktım kütüphanemde yer alması gereken bir eser, kendime
“Aynı ırmakta iki kez yıkanmaz” sözünü birçoğumuz duymuştur sanırım. Bende ilk duyduğumda alt metnini basitçe izah edebilmiştim kendime. Ancak Herakleitos’ un “Fragmanlar” ını okuduktan sora basite indirgemekle büyük hata ettiğimi fark ettim. Ben kimim ki basite indirgeyebileyim. Ki koca Sokrates bile kendisine Herakleitos’ un yapıtını okuyan
Elime ilk aldığımda, Nobel ödüllü olması hasebiyle güzel bir romana başladığımı düşünmüştüm. Uzunca "Kara Kız" dan bahseden önsözüyle perçinlenmişti düşüncem. Güzel değilmiydi.... Yok aslında çok güzel bir öyküydü. Meğerse, "Kara Kız" ında içinde yer aldığı birçok öyküden oluşuyordu kitap. -sürprizleri severim-
"Kara Kız" kitaptaki en dikkat çekici öyküydü. Mizanseni değişik bir yapıda olan öyküde Afrikalı bir kızın-özellikle seçilmiş- inandığı veya inanmak istediği Tanrıyı aramasını konu alıyor. Ararken karşılaştığı her dinin dogmalarıyla mücadele ediyor içsel olarak. Öykülerdeki konuları inanç biçimleri, sahne sanatları ve felsefi diyaloglar şeklinde özetleyebilirim.
Bernard Shaw önemli bir tiyatro yazarı olduğundan birkaç öyküsünde tiyatral metinlere yer vermiş. Bu da okuyucunun katarsisi yaşamasına olanak sağlıyor. Shakespeare tarzı lirik bir akıcılığı var öykülerinde.
Çevirmen Mete Ergin, İngilizce'ye ve İngiliz tarihine hakim olduğunu özellikle dipnotları ile bizlere açık ediyor. Okuması zor olan bölümleri çevirmenden dolayı değil yazarın lirik metinlerine uyum sağlamaya çalışmasından kaynaklandığı kanaatindeyim.
Kitapta "Kara Kız" haricinde benim dikkatimi çok çeken öyküler.
> Hava Futbolu: Yeni Oyun
> İmparatorla Küçük Kız (***)
> Giyinme Odasındaki Sır
> Franklyn Barnabas'ın Ev Hayatına Kısa Bir Bakış
İYİ OKUMALAR.....
Kara KızBernard Shaw · Cem Yayınevi · 1999411 okunma
BÜTÜN BUNLAR GÜZEL SÖZLER AMA.................
Güzel bir hafta sonu oldu. Kitabımı yüzüme oturan tebessümle bitirdim. "Candide Ya da İyimserlik" Voltaire'nin en önemli eserlerinden birisi. Eserin güzelliğinin yanı sıra Server Tanilli'nin ve Turhan Selçuk'un katkıları yadsınamaz. Çevirmenin ötesinde, açıklayıcı bir önsöz ve dipnotlarının
Maupassant' ın arnavut kaldırımlı yollarında ettiğim seyahat nihayete erdi. Kütüphaneden aldığımı belirtmiştim bir önceki yazıda. Kendi kütüphanemde bulunmasını istediğim kitaplardan biri olarak yerini aldı zihnimde.
Kitabı tanıtmadan önce Maupassant' ı tanımak gerektiğini düşünüyorum. Gerçekçilik ve doğalcılık sularında yüzen yazar; tam
Hayat bir tesadüfler silsilesi imiş âlâ! Fakat tesadüflerinde kendine göre bir mantığı olmalı değil mi ya?
(İçimizdeki Şeytan) Sabahattin Ali
Uzun zamandır kendime ket vuruyordum, Hakan Günday okumamak adına. Kütüphanenin önünde vakit geçirdiğim her zaman gözüm "AZ" a takılıyordu. Sonunda -popüler olana uzak durma- önyargıyımı
