Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Sümeyra Akçay
Sümeyra Akçay
@Kahvezen
İngilizce Öğretmeni
Lisans
İstanbul
117 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Thomas Mann- Tonio Kröger
Burada beni yakından tanıyan kitap dostlarım çok iyi bilir ki ben Thomas Mann hayranıyım. Çok büyük hem de. 3 sene olmuştu Thomas Mann okumayalı, bu özlemi Tonio Kröger ile giderdim. Tonio Kröger, Tonio Kröger’in gençlik ve daha sonrasında yetişkinlik döneminden bahsediyor. Özellikle yetişkinlik döneminde kendisi de yazar olduğu için sıklıkla edebiyat ile ilgili görüşler okuyoruz. Bu vesileyle Thomas Mann’ın sanat ve edebiyat ile ilgili ne düşündüğünü öğrenmiş oluyorsunuz. Ben özellikle Kröger’in ressam arkadaşı Lisabeta ile sanat ve edebiyat üzerine olan sohbetini okurken çok büyük zevk aldım. En sevdiğim kısım oldu.
Uzun hikaye türünde olan bu kitabını da beğendim ama benim Thomas Mann kitaplarından favorilerim asla değişmeyecek: Büyülü Dağ ve Buddenbrooklar. Bu iki eseri de kalınlığına bakmadan okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum. Thomas Mann kalemi çok başka. Bence tanışmadan kalmamalı
Ayfer Tunç-Suzan Defter
“Düşündüm, BİR HAYAT NEDİR?
Başlar ve biter, BİR HAYAT NEDİR?
Acı ve tatlıdır, unutulur hepsi, BİR HAYAT NEDİR?
Emin olmasam da ‘hayat bir iz bırakmaktır’ diyebilirim.”
•
•
•
Herkese merhabalar arkadaşlar,
Suzan Defter, Ayfer Tunç ile tanışma kitabı oldu benim için. Okurken bazı cümlelerde kendimi bulduğum, dalıp düşündüğüm ve bana edebiyat şöleni yaşatan bir kitap oldu. Sevdiğim yazarlar arasında yerini aldı bile Ayfer Tunç. Diğer kitaplarını da okumak için sabırsızlanıyorum. Ben çoook erteledim, siz benim gibi yapmayın eğer hala tanışmadıysanız.
Suzan Defter, hem bir kadın hem de bir erkeğin günlüğünden oluşuyor. Yazar hem erkek hem de kadın bakış açısını çok başarılı bir şekilde yansıtmış. Çok severek okudum. Gözüm kapalı tavsiye ederim.
Keyifli akşamlar diliyorum
Samuel Beckett-Adlandırılamayan
“Ne yazık ki gerçeklere bağlı kalmalıyız, her şeyin sallantıda olduğu bir sırada, gerçeklerden başka neye bağlanabilir, neye sıkı sıkıya tutunabiliriz, gerçekler çevremizde dolaşıp duruyorlar çünkü, kalbimizin erimindeler, kanatlı bir söz oldu bu, kanayan kalbimizin erimindeler.”
Ve çok çoook severek okuduğum, bitince üzüldüğüm bir üçleme oldu. Beckett okumak kolay değil tabiki. Ama bir o kadar da zevkli. Bazen sayfalarca nokta koymuyor, 100 sayfa falan paragraf başı yapmıyor. Alışılageldiği gibi konu anlatmıyor Beckett, başı sonu olan bir hikaye yok. Adlandırılamayan’da ise anlatıcının kafasının içini okuyoruz. Konuşuyor ve konuştukça sözcüklerin gücüne inanıyorsunuz siz de. Ben yine iyi ki okumuşum dediğim muhteşem bir seri okudum. Sizlere de kendinizi hazır hissettiğinizde okumanızı tavsiye ederim.
Keyifli akşamlar diliyorum
Okur Takip Önerileri
Malone ölüyor
“Sözcükler, Beckett kadar kim sevmiştir onları? sözcükler onun yoldaşı ve tek desteği. Hiçbir kesinliğe itimat etmeyen bu adamın sözcüklerin arasında sağlam durduğunu hissedersiniz. Cesaretinin kırıldığı zamanlar hiç kuşkusuz sözcüklere inanmayı kestiği, sözcüklerin ona ihanet ettiğini, ondan kaçtıklarını sandıklı anlara denk gelir. Sözcükler gitti mi biçare kalır; artık hiçbir yerde değildir” demiş yine kalemini çok sevdiğim bir başka yazar Cioran. Beckett’ın sözcüklerle olan ilişkisi daha güzel anlatılamazdı bence.
•
Malone Ölüyor, üçlemenin ikinci kitabı. Kitap monolog şeklinde yazılmış. Odasında ölümü bekleyen bir adam ve ölmeden önce iç sesi sürekli konuşan, düşünen bit adam. Ben bu kitabı da çok severek okudum. Serinin son kitabı için hem heyecanlı hem de hüzünlüyüm. Çünkü Beckett okumak çok büyük bir zevk. Proust okurken hissetiklerim geldi aklıma. Beckett kalemiyle tanışmayanlar en kısa sürede okusun
Samuel Beckett-Molloy
“Oysa yalnızca sustuğunuzda farkına varırsınız, anlamsız gürültülerin ötesinde evrenin sessizliklerden teşekkül ettiğini.”
Uzun zamandır heyecanla okumayı beklediğim Üçlemenin ilk kitabını okudum. Yarıda bırakanlar olmuş bu cânım eseri ama ben çooooook fazla beğendim. Bunu söylerken de abartısız söylüyorum! Kitap iki bölümden oluşuyor; ilk bölümde Molloy, ikinci bölümde ise onu arayan dedektif Moran’ı okuyoruz. Molloy’un kısmında 130 sayfa boyunca paragraf başı bile yapmamış olmasına rağmen zevkle okudum. Yani Beckett çok başka bir yazar. Sanki onu okuyunca beyninizde bir şeyler hareket ediyormuş hissine kapılıyorsunuz. Çünkü çalıştırıyor. Araya başka kitaplar koymadan üçlemeyi bitireceğim ben. Diğer iki kitap bitince yine söylerim ama şimdiden söylememde bir sakınca yok bence; mutlaka bu üçlemeyi alışveriş listenize ekleyin.
Keyifli akşamlar diliyorum
Ruth
Salome’yi Arayışlar ve Feniçka ile tanımıştım. Çok sevmiştim. İkisi de incecik olmasına rağmen beni çok etkilemişti. Bilenler bilir normalde ince kitapları çok okuyasım gelmez ama bazı yazarlarda istisna yapıyorum Feniçka ve Arayışlar’da kadının iç dünyasını, kadın-erkek eşitsizliğinin net bir şekilde göstermişti yazar, açıkçası Ruth’dan da beklediğim oydu ama sadece kısmen görebildim. Kitapların konusundan bahsetmeyi sevmediğim için yine bahsetmeyeceğim. Sadece şunu söyleyebilirim baş karakterimiz olan idealist bir öğretmen var; Erik. Hem iyi bir eğitimci hem iyi bir eş ve aile babası. Ruth da annesi ve babasını kaybetmiş, dolayısıyla amcası ve yengesiyle yaşayan genç bir kız. Ruth’un Erik’lerin evine gelmesi ile başlıyor hikayemiz aslında. Ben kitabı okurken olaylardan çok karakterlerin iç dünyasına odaklandığım için bu kitapta istediğimi buldum açıkçası. Bunu çok az yazar başarabiliyor bence. Salome bu konuda çok başarılı. Karakterlerin iç dünyasını okura çok güzel aktarıyor. Bu değerli modern klasiği okumayan herkese öneririm. Salome’yi okuyun, tanıyın mutlaka
Cehenneme Övgü
Nasıl muhteşem bir kitap okudum ben, anlatamam. Kelimeler kifayetsiz. Elimde olsa tüm cümlelerin altını çize çize okuyacaktım. Bütün beğendiğim alıntıları sizinle paylaşmam imkansız ama profilimde sabitlediğim alıntılara bakabilirsiniz. Sonra zaten istemsizce kitabı okumak isteyeceksiniz. Kitabın içerisinde 20 tane farklı konudan oluşan denemeler var ve bu denemelerin ortak noktası totalitarizm. Hiç aklıma gelmeyen durumlarda bile ne kadar totaliter davranıyormuşuz dedim okurken. Totaliter tutumu hayatımızın her alanına yerleştirmişiz de haberimiz yokmuş. Bu kitabı en az bir kez herkes okumalı ama bence daha fazla okunması gereken bir kitap. Bana güvenin alın ve okuyun ne demek istediğimi anlayacaksınız. Ayrıca şunu da eklemek istiyorum; denemeler kesinlikle sıkıcı değil, çok anlaşılır bir dille yazılmış. Elinizden bırakamıyorsunuz okurken. Kayboluyorsunuz içinde. Lütfen ama lütfen okuyun bu kitabı
Herkese bol kitaplı günler diliyorum
Factotum
Charles Bukowski’yi Ekmek Arası ile tanımıştım. Ekmek Arası da Factotum gibi otobiyografik bir roman. Bukowski, karakterimiz Henry Chinaski aracılığıyla aslında kendi hayatını anlatıyor. Ekmek Arası yazarın çocukluk ve lise çağlarına yer verirken, Factotum yazarın yetişkinlik zamanları, iş hayatına atıldığı (ya da atışmaya çalıştığı mı demeliyim bilemedim)çağları anlatıyor. Neden iş hayatına atılmaya çalıştığı dedim? Çünkü iş arıyor, iş buluyor, 3-4 gün sonra istifa ediyor, yine iş arıyor, iş buluyor..... aynı döngü defalarca tekrarlanıyor. Sürekli aynı olaylar yaşanmasına rağmen kitap kesinlikle sıkmıyor okuyucuyu. Factotum’u da aynı Ekmek Arası gibi elime almamla kitap nasıl bitti anlamadım. Bir çırpıda okuyorsunuz kitabı. Aslında okumaktan ziyade ben bu iki kitabı da okurken sanki Bukowski karşıma geçti benimle konuştu gibi hissettim. Bukowski’nin alaycı sözleri, sade anlatımı okumayı eğlenceli hale getiriyor. Önce Ekmek Arası sonrasında da Factotum’u okumanızı tavsiye ederim.
Herkese bol kitaplı günler diliyorum
Leyla’nın Evi
Birbirlerinden farklı hayatların kesildiğine tanık olduğumuz Leyla’nın Evi, paşa torunu olan Leyla Bosnalı’nın yalıdan atılması ve Leyla Hanımın gençliğinde koruyup kolladığı gazeteci Yusuf’un ona el uzatmasıyla başlıyor roman. Kitaptaki karakter sayısı fazla olmasına rağmen sürükleyici diliyle akıp giden bir kitap. Ama Serenad kadar da değil Konuların ve karakterlerin fazla oluşu, konu ve karakter analizlerinin çok güzel oluşu ve bütün hayatların ortak noktasının o yalı oluşu sebebiyle ben çok beğendim Leyla’nın Evi’ni. Sizlere de tavsiye ederim.
Keyifli akşamlar
Yaşamın Ucuna Yolculuk
Yaşamın Ucuna Yolculuk 1983 yılında Almanca olarak yazılmış, Türkçesi ise Bir İntiharın İzinde’ymiş. 1984 yılında ise yine Tezer Özlü tarafından dilimize Yaşamın Ucuna Yolculuk olarak kazandırılmış. Kitap baştan sona kadar Pavese’den alıntılarla dolu. Her biri incelikle seçilmiş. Tezer Özlü; Pavese, Kafka ve Svevo’ya hayranmış. Bu kitabında da onların mezarlarını, öldükleri yerleri ve yakınlarını ziyaret ediyor. Anlatı türünde olan bu eseri büyük bir zevkle okudum.
Tezer Özlü okyanus gibi. Onun kitabını okurken hep başka yazarlar keşfedip bilmediğiniz yerlere gidiyorsunuz. Svevo’yu önceden duymuştum ama Tezer Özlü sayesinde hemen listeme ekledim kitaplarını. Pavese’ye gelince Yalnız Kadınlar Arasında adlı eserini okumuş ve çok beğenmiştim. Eğer sizler de okumadıysanız mutlaka bu kitabı da okuyun. Kafka’nın zaten en az bir kitabını herkes okumuştur. Yani; bu üç yazar da cidden bütün övgüleri hak ediyor. Tezer Özlü boşuna hayran olmamış bu yazarlara
Mutlaka okuyun Tezer Özlü eserlerini
Kitaplarla kalın
Abanoz Kule
İngiliz Edebiyatının çok sevdiğim bir yazarı olan John Fowles ile 4. Kitabım oldu Abanoz Kule. Önceden #fransızteğmeninkadını #büyücü ve #koleksiyoncu kitaplarını okuyup çok sevmiştim. Yazarın ne kadar bilgili olduğunu kitaplarını okurken anlıyorsunuz ve dehasına hayran kalıyorsunuz. Fowles’ın yeri başkadır bende bu yüzden. Onun kitaplarını okurken kendimi hep başka dünyalarda buluyorum sanki.
Abanoz Kule 1 kısa roman, 1 anlatı çevirisi ve 3 öyküden oluşuyor. Ben hepsini zevkle okudum. Hepsinin içeriği dolu doluydu ve yine çok başarılıydı dili ve anlatımı. Mutlaka tavsiye ederim tüm Fowles sevenlere ve benim gibi @ayrıntıyayınları hayranlarına
Kitaplarla ve sağlıkla kalın
Serenad
Ah ben sana çok geç kalmışım Livaneli... Serenad, nasıl güzeldin. Nasıl soluksuz okudum. Kelimelerin içinde kendimi kaybettim. Anlatım tarzı, konusu beni içine hapsetti resmen. Kitaba başladığım akşam 200 sayfa okumuşum, ikinci akşamda da 281 sayfa okudum ve bitti. Bana kalsa ilk akşam da bitirirdim ama uyku ağır bastı. Mutlaka okuyacağım bütün Livaneli kitaplarını. Şu anda elimde Huzursuzluk ve Leyla’nın Evi var ama diğer kitaplarını da mutlaka okuyacağım. Bence okumayan kalmamıştır bu kitabı. Bir ben okumamıştım, şükür ben de okudum sonunda Okumamış olanlara sesleniyorum; bu son çağrıdır, lütfen okuyun
Kitaplarla ve sağlıkla kalın
Gizli Başyapıt
Türkçe’ye ilk olarak “Bilinmeyen Şaheser” olarak Nahit Ulvi Akgün tarafından çevrilmiş Gizli Başyapıt. Tabii her şey değişiyor, zamanla kullanılan sözcükler okumayı zorlaştırdığı için yeni bir çeviriye ihtiyaç duyulmuş. Şunu da söylemeden geçemeyeceğim Samih Rifat çok iyi iş çıkarmış bu çeviride, bayıldım.
•
Gizli Başyapıt beni çok derinden etkiledi, sayfa sayısı az olmasına rağmen bu kadar etkileneceğimi asla düşünmüyordum. Samih Rifat önsözünü şu cümleyle bitiriyor: “Bu kitabı ilk kez okuyacakları çok kıskanıyorum!” O kadar katılıyorum ki bu cümleye. Okumadıysanız okuyun mutlaka zaten ne demek istediğimi anlayacaksınız. Picasso, Cezanne gibi ressamları ve Karl Marx ve Engels gibi yazarları büyülemiş, etkisi altına almış bir eserden bahsediyoruz. Fransız yönetmen Jacques Rivertte’nin Gizli Başyapıt’ı uyarladığı La Belle Noiseuse filmini de izleyebilirsiniz. Bu filmi kitabın çevirmeni Samih Rifat ve Enis Batur izledikten sonra üstüne çok fazla konuşmuşlar, Enis Batur eserin de etkisi altında kalmış olacak ki birkaç yıl sonra Frenhofer Olmak adında bir kitap yazmış. Frenhofer de Gizli Başyapıt’ın ana karakteri. Bunları neden anlatıyorum, neden söylüyorum? Dünyada herkesi etkilemiş, resim sanatına yön vermiş bir eser var karşınızda. Ne olur hem okuyun, hem de okutturun. Kitaplarla kalın
mutfak çıkmazı
Çevirileriyle bildiğim Tahsin Yücel’i Yalan adlı romanıyla tanımış ve daha çok sevmiştim. Mutfak Çıkmazı yazardan okuduğum ikinci kitap oldu. Kitapların konularından bahsetmeyi sevmediğim için sadece bana hissettirdiklerinden bahsedeceğim her zamanki gibi.
•
Tahsin Yücel bu kitabında yine toplumsal bir konuya değinmiş; aile baskısı, ailelerin çocuklarından beklentileri ve bunların sonucunda depresyona girmiş bir üniversite öğrencisi. Tek nedeni bu değil tabiki depresyonun, onu da okuyacak olanlara bırakıyorum Kaçış yolunu mutfakta yemek yapmakta buluyor ama bazen bize iyi geldiğini sandığımız şeyler de bizi dibe doğru çeker de biz görmeyiz ya... Öyle bir şey işte.
•
Kitabı okurken şunu anladım ki; ruh halimizin farkında olmak çok önemliymiş. Bir insan nasıl olduğunu fark edebilmeli ve ona göre yol almalı. Yani; iyiyim diyoruz ya bize nasılsın diye sorduklarında, iyi miyiz sahiden? Yoksa içten içe çürüyüp iyiyim, çok iyiyim mi diyoruz? Bunun ayrımına varmak çok çok önemli.
•
Dili sade ve okunması kolay olan bu kitabı tüm Tahsin Yücel hayranlarına tavsiye ediyorum. Kitaplarla kalın sevgili dostlar
Parfümün Dansı
Ay ben nasıl bir kitap okudum, neydi öyle inanın hem hayran kaldım, hem şaşırdım nasıl bir kafa böyle bir kitap yazabilir diye Tom Robbins kafasına hayran kaldım gerçekten. Normal bir zeka bu kadar olağanüstü, tuhaf bir eser yazamaz bence. Muhteşem bir hayal gücü ve zeka! Bu kitabı yorumlamak benim haddim değil, yapamam yani Kısaca bahsedeceğimi sadece af buyurun
•
Genel manada ölümsüzlük temasını kokuyla bağdaştırılmış şekilde okuyoruz bu kitapta. Peki neden sizce yazar kokuyu ölümsüzlükle bağdaştırmış? Çünkü, koku da ölümsüzdür. Çok etkilidir. Hep deriz ya insanların kokusu unutulmaz aynen öyle bir şey. Kişi ölse bile kokusu daim kalır, onu tanıyanlar tarafından ölümsüzlüğünü korur.
•
Kitaptaki karakterlere gelirsek; aralarında mitolojik karakterin de bulunduğu (Pan), konusu kadar karakterlerin de tuhaf olduğunu da söylemem lazım. Özellikle karakterlerin bilgece sözlerinin altını çize çize bitiremedim. Ne demek istediğimi okuyanlar ve okuyacaklar anlar. Bu arada mitolojik karakter var demiştim. Yani Pan. Pan; Yunan mitolojisinde zevk ve şehvet düşkünü bir Tanrı. Aynı zamanda Hristiyanlıkta ise şeytanı temsil ediyor. Yani bence bu kitabı mutlaka okumalısınız. Ama kolay bir okuma olmayacağını şimdiden söylemem gerekiyor. Herkese keyifli akşamlar diliyorum. Ben bütün gün maskeyle mini mini öğrencilere ders anlattığım İçin çok yorgunum. Bu akşam dinlenip yarına enerji depolamam lazım sizler de dinlenin kitap dostlarım, sağlıkla kalın
