Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Filiz Genç İpek
Filiz Genç İpek
@Kitapsever57
17 Yaşından bu yana STK’larda yer aldım. Son 20 yıldır kadın ve çocuklar için gönüllü olarak çalışıyorum.Emekliyim. Üç ayrı kitap kulübünde Ayda birer kez okuduğum kitapları tartışıyorum. Evliyim, anneyim.Hayvanseverim.
İletişim Uzmanı
Lisansüstü
Ankara
Mersin
113 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Murakami’nin en çok etkilendiğini söylediği yazar…
Ben sıkı bir Murakami okuruyum. Tanazaki de Murakami’ye göre onun etkilendiği, beğendiği bir yazar. Önce onun referansıyla başladım, meraktan yani. Bu da okuduğum 3. Kitabı. Japon kültürü ve düşünce tarzını öğrenmek güzel geldi bana. Mali durumu oldukça iyi, geçmişinde cinselliğin her türlüsünü fazlaca ve dikkatsizce yaşamış-frengi bile olmuş- ama
artık fiziki sağlığı bozuk bir ihtiyar olmanın sıkıntıları ile boğuşurken bir anda akıl sağlığı ile de ilgili sıkıntılar çıkıyor ortaya. Onu hayata gelinine duyduğu garip cinsel istek bağlıyor… Yaşadıklarını da günlüğüne günü gününe yazıyor. Biz de onun bakış açısından duygularını düşüncelerini okuyoruz. Kitabın sonunda kısa bir bölümde de bakıcısının, doktorunun ve kızının raporları yer alıyor, bu raporlarda bu defa konunun onlar açısından nasıl göründüğünü, nasıl teşhis edildiğini anlıyoruz.
Görüyoruz ki onu kullandığını düşündüğümüz, onun zaaflarını kullandığını düşündüğümüz gelini aslında doktorun da önerisi ile ona hoşgörü gösteriyormuş. Tabii karşılığını da bol bol alıyor.
Huysuz ihtiyar, kızlarından esirgediğini gelinine akıtıyor ona hoş görüsünün karşılığı olarak. Biraz absürd ve ilginç bir kitap, bir Japondan,
Japon toplumunun yapısına ilginç bir bakış açısı.
Çinuçiro Tanazaki’yi okumaya devam edeceğim.
Size de eğer okuyacaksanız
önce Bir Kedi, Bir Adam ve İki Kadın kitabıyla başlamanızı öneririm.
Nefaset Lokantası!!!
Kitabı çok beğenmedim. Akıcı bir üslubu olmakla birlikte, yazarın Müntehir, Sulbünden gelmiş olma, Musavvir, Müteşekkil gibi kelimelerin birebir Türkçe karşılığı olduğu halde bana göre garip bir israrla kullanılması anlamsız olmuş. Okurken bu kelimeler resmen kulaklarımı tırmaladı. Bana biraz zorlama geldi açıkçası.
Kitabı beğendim. Selçuk Altun’un yazdıklarını çok beğenerek okuyorum. Bu kitaptaki -bir-kaçı hariç- kişilerin ad ve soyadları aynı harflerin takdim tehir’le kullanımından oluşuyor. Çok eğlendim, çok hoşuma gitti okurken. Güzel bir zeka pırıltısı idi. Böyle bir şey ancak Selçuk Altun’dan beklenir diye düşündüm hep.
Bir de sevdiğim bir yazar, Haruki Murakami her kitabında 15’e yakın müzisyen/ müzik yazar ve kitap bilgisi verir. Kitabı okurken o bahsettiği müzikleri dinlemek, kitap biter bitmez bahsettiği yazarları daha okumamışsam okumaya başlamak isterim. Selçuk Altun ise birkaç sayfada bir 15 yazar adı verir!!! Üstelik ekollerinden de söz eder… Bayılırım… Elimde kağıt kalem, okumak istediklerimi not ederim.
Kitabın adı, Yalnızlık Gittiğin Yoldan Gelir de Oktay Rifat’ın bir şiirinden alınmış bir dize. Kitabı diğerlerini okuduğum gibi severek okudum. Sizlere de hararetle tavsiye ederim.
Okur Takip Önerileri
Melekler Erkek Olur Hamdi Koç’tan okuduğum 2. Kitap. rastlantıya bakın ki Refik Erduran’ın Domuz adlı kitabından hemen sonra okudum. Konuları, akışları bu kadar benzer olabilir... İkisi de iki çocuklu, eşleri gayet hoş ama kocalarının ilgisini kaybetmiş kadınlarla evli iki iti para kazanan “başarılı” erkeğin iki başka kadınla ilişkileri sonucu değişen hayatları...
Ben Domuz’un sonunu daha ironik ve başarılı buldum. Melekler Erkek Olur’u ise daha “avam” ve sıradan.
Kitabı beğendim. Okunmasını herkese öneririm. Dicle’nin Yakarışı da aynı ölçüde güzeldi.Keşke bu kadar erken ölmeseymiş Mehmed Uzun daha çok yazabilseymiş. Osmanlı-Kürt, Yezidi, Keldani,Nasturi, Ermeni hatta Rum ilişkileri, politikaları ve hatta Kürtlerin kendi aralarındaki ve bölge halklarıyla olan girift ilişkileri Yezidi Bıro’nun yaşamı ve tek gözü ile gördükleri onun dengbej yani gece sohbetlerinde yani Şevbuherk’lerde masal anlatan, müzikle anlatan kişi olarak anlatmasıyla veriliyor.
Girit’e sürülen Bıro Girit yerlileri ile Kürtleri’de karşılaştırıyor. Her iki halk sürekli Osmanlı’ya isyan halindeler ve başarısız olduklarında Giritliler ne yapıyor Kürtler nasıl davranıyor... Aralarında dağlar kadar fark olduğunu görüyor ve bu kez sadece Giritli-Kürt veya Mezopotamya halkları arasındaki farka değil Giritli-Türk arasındaki farka da kendimiz bakıyoruz. Kitapta hiç Türk kelimesi veya topluluğu yok hep Osmanlı var. Tabii Türkmenler de var. Ama o da Osmanlı tarafından ezilen halk olarak var. Aslında ben de burada sizlere bu çok beğendiğim kitabı bir solukta anlatabilirim. Mir’i son karışı Ruşen Hanım’ı , Bıro’nun Kürt,Ermeni,Yezidi ve Müslüman arkadaşlarını, onların kız kardeşleri Armine ve Gülizer’i, Yahudi kocakarı Amojna Reşe’yi, şairleri, Mam Safo’yu kendiniz tanıyın istiyorum.
Kader Kuyusu M
Kader Kuyusu Önce Kürtçe yazılmış sonra Türkçeye çevrilmiş güzel ve eğer ilgileniyorsanız Kürtlerin tarihini bir ailenin tarihi ile birleştirerek okuyabileceğiniz bir kitap. Bazen gereksiz uzatıldığını düşündüğüm yerler de var. Ailenin değişik yer ve zamanlarda çektirdiği fotoğraflar üzerinden anlatılıyor olaylar.
Ben beğendim. Keşke Mehmet Uzun daha uzun yaşayıp daha çok yazabilseymiş.
İlk kez tanıştığım bir yazar. Tokat gibi çarpan bir kitap. O kadar doğru ki yazılanlar, kendi adıma görmemek için başka tarafa baktığım, Bali çekince yapacaklarından korktuğum için bir an önce yanlarından uzaklaşmaya baktığım hatta yol değiştirdiğim çocuklar bana kendimi, insanlığımı ve tercihlerimi sorgulattı. Akıcı yazılmış ama okuması kolay değil…
Ahmed Arif’in Leyla Erbil’e büyük aşkı’nı anlattığı mektupları okurken onun büyük çaresizliğini, Leyla Erbil’i yazmaya yönlendirişini, ona zaman zaman gönderdiği kahve ile hatta kumaşlar ve kendi şiir taslaklarını ona gönderip fikrini sorması, hatta mısralarda değişiklik yapmasını isterken belki bir ortak nokta, dahası birlikte yazılacak bir kaç mısra ile umutsuzca hayatı paylaşmayı amaçladığını görebildim. Ama Leyla Erbil’in ve kocasının o sevgiyi ve ilgiyi nasıl yönettiğini de bilmek, onun yazdığı mektupları da okumak isterdim. Ama Ahmed Arif acaba Leyla Erbil’in mahremiyetini korumak için mi onun mektuplarını yok etti? O karşılık bulamadığı, büyük aşkına konulan sınırların yer aldığı onu bazen kıran bazen de yıkan mektupları belki de bizim gibi meraklı gözlerden mi korumak istedi?
Belki okuyan başkaları da benim hissettiklerimi hisseder. Belki başka şeyleri fark ederler… Ne olursa olsun birden fazla kere okunası bir kitap olmuş…
Bu arada Leyla Erbil’in Tuhaf Bir Erkek adlı kitabı kim için yazılmış?
Ben bir kitap okurken, o kitabın beni hangi yan yollara götüreceğini, hangi yeni kitaplara, yazarlara yönlendireceğini hem önemser hem de merak ederim. Bu kitap da epeyce yan yol var. Gazeteci Murat, Anais,Ayşin, Handan, Oğuz Bey, Gazi Antep, Halep.
Gazeteci Murat’ın Brüksel’den İstanbul, Antep ve Halep’e sonra yeniden Brüksel’e gidip gelerek bir ailenin tarihini yazmak İçin yaptığı araştırma bu arada 3 kadınla yaşadığı/ yaşamak istediği ilişkiyi de içeren Hayatı. Zeynep Göğüş bir röportajında kitabı yazarken derdinin gerek aile tarihinin gerek resmî tarihin yazılışı sırasında olan tahrifat olduğunu söylemiş.
Ben açıkçası biraz dağınık buldum kitabı, Tarihin tahrifatı nasıl yapılmış pek açık değil. Peki nasıl düzeltilir o hiç açık değil. Oğuz beyin söylediği, o konu kitapta yer almayacak! bize tahrifatı mı gösteriyor, hepsi o mu?
yan yollar ve okunup araştırılacak konular var Allahtan. Kolay da okunuyor.
Ben bayılmadım. İllaki okuyun diyemem doğrusu…
Sevgi Soysal, çok yetkin bir yazar. 12 Mart 1971 darbesi ile başlayan utanç döneminde bir çok aydın gibi o da işten atılma, göz altı, tutukluluk, hapis, sürgün derken hayatının bir bölümünü “Aydın, kültürlü,yetkin” olmanın bedelini ödeyerek geçirdi. Yıldırım Bölge Kadınlar Koğuşu, Gözaltı ve tutukluluk döneminde kendisinin ve diğerlerinin yaşadıklarını anlatıyor. O kadar güzel anlatıyor öyle doğru teşhisleri var ki 2000’li yıllarda Yetmez ama Evet’çi olacak Oya Baydar’ın neden öyle olduğunu bir anda görüveriyorsunuz. Kendi davası neden TÖS davasına bağlanmış diye bayağı bozulmuş kendisi… Yani kendisine biçilen değere bozulmuş, neden kendisine özel dava açılmamış diye bozulmuş…(yaşı tutmayanlar için açıklayayım: TÖS, Türkiye Öğretmenler Sendika’sının baş harflerinden oluşur.) Yani hem öğretmen hem de sendika’lı öğretmen!!! 12 Mart’ın balyozu o öğretmenlere inmesin mi şimdi!!!
Neyse… Okurken kendinizi Yıldırım Bölge Kadınlar Koğuşunda, Oya Baydar ile örgü örerken, bir ranza’da jimnastik yapmaya çalışırken veya Polis Suna’nın ağzındaki kırmızı ruj bulaşmış sakıza konsantre olup, onun aşağılamalarını duymamaya çalışırken görebilirsiniz. Ben Yenişehir’de Bir Öğle Vakti’ni okurken de kendimi oralarda görmüştüm. Öyle güzel yazıyor ki okumamak elde değil. Kanser olması belki de o yaşadıkları nedeniyledir…
Sadece 40 yaşında ölmemiş olsa kimbilir daha ne güzel kitaplar okurduk.
İyi okumalar.
Aslı Erdoğan gözlerimizi kapatıp, bilmemeyi seçtiğimiz gerçekleri gözümüze sokuyor yazılarıyla. Hangi gerçekler mi? Cezaevi gerçekleri. Siyasi suçlu dediklerine, kendilerinden olmayanlara, Manisa’lı çocuklara, Metin Göktepe’ye, sendikacılara…reva görülenler. Suçun kişiselliğinden uzak, anaları da cezalandıran ve iktidar değişse de asla değişmeyen “ceza” yöntemlerinin gerçeği... Radikal Gazetesindeki ve bazı dergilerdeki yazılarını topladığı bu kitapta yer alanlar ne yazık ki kendisinin bu gün Türkiye’de yaşayamamasının nedenlerinden biri bana göre. Çünkü sistem onu da kendisini rahatsız edecek “öteki” olarak görmüş. Peki ama kim bu sistem koruyucuları, neden her devirde, her dönemde yerlerini koruyorlar? 1990’da da varlar kitabın yazıldığı 2006’da da ve 2021’de de… Kim onlara bu yetkiyi veriyor, koruyor, kolluyor. Ne zamana kadar devam edecek bu durum? Üzerinde düşünülecek çok şey var. Bunun İçin kitabı okumaya gerek yok aslında, gözümüzü açıp ne olup bittiğini anlamak istemek yeter. Aslı Erdoğan,
olup biteni görmemek için bizim sıkı sıkı kapattığımız perdelerimizi açıyor biraz sadece.
Ama Everest Yayınları çok özensiz bir dizgi ve bir sürü hata ile basmış bu kitabı. Okuma hızını düşürüp, konu takibini güçleştirebilen yanlışlar bunlar. Yayınevi için eksi puan bana göre.
Kitabı ikinci kez okuyuşum. Yanlış hatırlamıyorsam 2018’de kitap fuarından almış, hemen okumuş ve çok gülmüştüm. Dün kitaplarımı düzenlerken gördüm ve bir kez daha okumak istedim.
Ayla Şenel, keyifle, kolayca okunan güzel bir kitap yazmış. Bir çok yerde kıkır kıkır gülerken buldum kendimi sonra güldüğüm şeylerin aslında çok gülünesi olmadığını, oralarda çok acı bir ironi bulunduğunu görüp durakladım.
O kadar tatlı, o kadar doğal, olayları öyle güzel anlatıyor ki…
Her evde her an yaşanan olayları Ayla bize Serpil olarak anlatıyor. Emekliliği yakın olan, ücretsiz izin alacak olan veya evden çalışan-çalışacak kadınlar kitabı okuyup hazırlıklı olun, pozisyon alın.
Kime mi? Önce kendinize sonra en yakınlarınıza…
Hazırlıklı olun.
Çok güzel ve mutlu bir evliliğin beklenmedik bir anda eşlerden birinin vefatı ile bitişi.
Kalan eşin kısa notlar, bazen bir paragraf, bazen bir sayfa ve bazan bir satır ile giden eşini anması. Hem onu, hem eşini ve hem evliliklerini kısa kısa notlar halinde bize anlatırken kendisini de sağaltmaya çalışıyor.
Sevgi dolarak okudum.
Ishiguro bu kez bir çocuğa arkadaş olarak alınan,insana çok yakın özellikleri, gözlem ve analiz yeteneği vb.olan bir yapay zeka ile insan ilişkisini anlatıyor. Aslında Klara adlı robot/yapay zeka Josie’ye arkadaş olmak için alınmış olsa da biz sayfalar İLerledikçe amacın hasta olan Josie’nin ölme ihtimaline karşı daha önce bir evladını daha kaybetmiş annesi için Josienin yerini tutmak için satın alınmış olduğunu anlıyoruz. Josie’nin arkadaşı Rick, onun annesi Helen, Josie’nin babası Paul ev işlerine yardım eden aynı zamanda Josie ye göz kulak olan Melanie ve Heykeltraş MR. Capaldi. İle Güneş. Evet evet bildiğimiz güneş... Sürprizli bir kitap.
Okuyun derim ben.
27 Öykü var. 160 sayfalık kitapta. Her biri tam da hayatta her gün yaşadıklarımızı, herkesin her an şahit olabildiklerini anlatıyor. O kadar gündelik yaşamlar, her evde her anne ile kızının, her yakın arkadaşın, hey ol arkadaşının sıcak sohbeti veya anlık muhabbetleri. Hangimiz şehirler arası bir yolda giderken ihtiyaç molası İçin durduğumuz benzincide kimse yoksa tedirgin olmayız ya da yaşlı annemiz ağır kaldırınca üzülmeyiz... Onların ufak kurnazlıklarına sinirlenmeyiz ki... Bu kadar tanıdık, sıradan olaylar bu kadar güzel mi anlatılır.
Bakma Ardına, Sessizler Ölüm Gibi, Bir Zerre Bal, Kardeş Anne, Kırk Katır Kırk Satır ve ille de Kapının Ardı. O kadar tanıdık,o kadar yumuşacık ve o kadar çarpıcı ki... Okuyun, içiniz ısınsın.
