Şu hakikati kendi hayatım bana öğretti: İnsanoğlu insanoğlunun cehennemidir. Bizi öldürecek belki yüzlerce hastalık, yüzlerce vaziyet vardır. Fakat başkasının yerini hiçbiri alamaz.
Yemek,nasıl ki yakıcı ateşin üzerinde pişer ve lezzet kazanırsa,insan da hayatın çile ve dert ateşlerine tahammül ve sabır ile olgunluk kazanır. Tıpkı gülün dikenlere sabrederek bahçelerde çiçekler şâhı olması gibi...
Sen istiyorsun ki, kucağında yaşadığın dünya hep aynı kalsın, havan aynı, suyun aynı, dekorun aynı... Bu mümkün mü? Mümkün değil, çünkü hayatın kanunu değişmek.