"Ne derlerse desinler, aşk, yaşamdaki en önemli duygu değildir. Aşk, kaypak, kalıcılığı olmayan, tutarsız bir güdüdür."
Sayfa 268
"Karşısındakini ve kendini bilen hiçbir savaşta tehlikeye düşmez; karşısındakini bilmeyen, sadece kendini bilen bir kazanır, bir kaybeder; karşısındakini de, kendini de bilmeyen her savaşta mutlaka tehlikeye düşer."
Sayfa 8
"İyi bir savaşçı yenilgiye uğratılamayacağı koşulları yaratabilir, ama düşmanı yenilgiye uğratabilecek koşulları yaratamaz. Onun için "zafer önceden görülebilir ama yaratılamaz" denir."
Sayfa 11
Okur Takip Önerileri
"Kafamın içi bomboş, yüreğim buz gibi. Belki ben insan da değilim... Ellerim, ayaklarım, kafam varmış süsü veriyorum kendime... Belki büsbütün yokum da, bana varmışım, yürüyormuşum, yiyormuşum, uyuyormuşum gibi geliyor..."
Sayfa 71
"Bilinçleninceye kadar asla başkaldırmayacaklar, ama başkaldırmadıkça da bilinçlenemezler."
Sayfa 95
"Küçük kurallara uyarsan, büyük kuralları çiğneyebilirdin."
Sayfa 158
"Egemen kesimin iktidardan düşebilmesinin yalnızca dört yolu vardır. Ya bir dış güç tarafından alt edilecektir, ya ülkeyi yönetmekte kitlelerin baş kaldırmasına yol açacak kadar yetersiz kalacaktır, ya güçlü ve hoşnutsuz bir orta kesimin doğmasına engel olamayacaktır ya da kendine olan güvenini ve yönetme isteğini yitirecektir."
Sayfa 238
"İnsan insana nasıl hükmeder, Winston?"
Winston biraz düşünüp, "Acı çektirerek" dedi.
Sayfa 302
"Bu şehir yüzyıllardır erkektir ve kadınları sevmeyi bilmez. İşte bu yüzden, bu şehirde ben her gün kendimi defalarca öldürürüm. Bomba olur patlarım; kulesinden, köprüsünden aşağı atlarım. Elimde bir bıçak her yerime saplarım. Tavandaki bütün ipler kendimi asmam için sallanır. Arabalar önlerine atlamam için yol alır. Denizinde, lağımında, çöpünde kimliksiz cesedim. Kimsesizler mezarlığında daracık çukurlara sığar dev cesaretim."
Sayfa 172
"Kocam ya eve dönmezse! Kocam bu gece beni ya yine döverse! Karnımdaki çocuk ölecek mi? Karnımdaki çocuk ölürken beni de öldürecek mi? Babama gitsem. Kurtar beni desem. Kapılar açılır mı? Silahlar çekilir, taşlarla kafama vurulur mu?"
Sayfa 171
"Bu öyle bir şehir ki, küçük bir kız üzülür, üzüldüğü anlaşılmaz. Kuşlar cehennem çığlıklarıyla ötüşür, duyan olmaz. Bir ağaç acıkır, kimse... hiç kimse umursamaz."
Sayfa 111
"Yemek yapmayı, evi toparlamayı, sizi anlamayı öğrenemedim. Benden ne istediğinizi öğrenemedim. Beni sevip sevmediğinizi hiç bilemedim. Sadece kendime çiçeklerden çaylar demledim ve sizi seyrettim."
Sayfa 34
"Abi,dedi,sende de böyle oluyor mu, göğüs boşluğunda güvercinlerin kanat çırptığını duyuyor musun? Onlar kanat çırptıkça tıkanır gibi oluyor musun?Bu çok hoş bir duygu abi.Bir gün,belki soluğum kesilip ölebilirim.Ama gene de çok hoş duygu bu abi.Yüreğin çarpar, şakakların zonklar, başın döner, ayakların yerden kesilir.Çünkü içindeki güvercinler, durup dururken kanat çırpmaya başlamıştır.Bilmem sende de oluyor mu abi?"
Sayfa 31
"Görünüş
-Çok mutlu bir insana benziyorsunuz,dedim
Güleç yüzü daha bir güleçleşti.
-Ben mi? Mutlu mu? diye sordu.
-Evet,dedim.Mutluluğunuz yüzünüzden okunuyor.
-Ne garip,dedi.Annemi dün, karımı da bugün yitirdim."
Sayfa 58
Demek burada işler böyle oluyordu.Adil oyun diye bir şey yoktu.Bir kere yere düştün mü sonun geldi demekti.
Sayfa 14
