Üniversitede kalmak, hayata atılmamak gibi görülüyordu.Peki hayata atılanlar ne yapıyorlardı?"Düşünme yeteneğimi gittikçe kaybettiğimi hissediyordum," diyor bunlardan biri,"karşıma çıkan meselelerin, öğrendiklerimle hemen hiç ilgisi yoktu; bunların hakkından gelmek için öyle uzun boylu düşünmeye ihtiyaç yoktu,yalnız konuşmak gerekiyordu.Böylece, en az düşünen insanlardan oldum zamanla."