Grgls
@SercanGrgl
Turizm Otel İşletmeciliği/Uluslararası İlişkiler/ Sosyoloji
14 Kasım
732 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Namuslu olmanın bilincine varmak beynimde belirginleşiyor; karakterli birisi olmak, gemi kalıntıları üzerinde oraya buraya kulaç atan insanların oluşturduğu çalkantılı bir denizin ortasında bembeyaz bir fener kulesi gibi durabilmek düşüncesi içimi yüce duygularla dolduruyordu.
Liza, iyi biri olmama izin vermiyorlar...
İnsan bu dünyada otuz yıl yaşamışsa eğer ve benim gibi hep yalnız başına savaşmak zorunda kalmışsa, o zaman beklenmeyen olaylara karşı bağışıklık kazanıyor ve bunlar yüzünden çok sarsılmıyor… Yalnız insanlar hep alışıktır beklenmeyen olaylara.
Okur Takip Önerileri
Gidin; akşamları, yumru yumru evlerin yılankavi sınırladığı kuytu mahallelerde dolaşın, oralarda, sokak ortalarında ağlayan çocuklar göreceksiniz; onlardan ağlamayı öğrenin!… Hastane önlerinde, adliye koridorlarında, hapishane kapılarında, yazıhane eşiklerinde, maden kuyularında, tarla hendeklerinde… Daha nerelerde nerelerde?… Kansızlıktan kurumuş bir insanlık kaynaşıyor. Seyredin ve ağlamayı öğrenin. Bit pazarlarına uğrayın, oralarda yerlere serilen eşyaya bakın; ölen çocuğunun minicik kazağını satmaya gelenle, bunu düşürmeye bakanın edalarına dikkat edin; ağlamayı öğrenin! Hiçbir şey yapamazsanız, kırlara çıkın, kuş yuvarını bozmak için, ağaçlara tırmanan haylazlara katılın; cıvıl cıvıl imdat isteyen yavru kuşları, sonra, havada kıvrımlar çizerek, acı acı çığlık koparan anne kuşu görün; ağlamayı öğrenin! Yavrusunu ensesinden dişleyip, selamete götüren uyuz ve topal kediye baksanız yeter…
Sevda gibi bir gizli emel ruhuna sinmiş;
Bir haz ki hayalden bile üstün ve derinmiş.
Gökten gelerek gönlüne rüzgar gibi inmiş,
Bir sır ki bu,ölsen bile açamazsın...
"Gülümsedim, ama hayalim yine aynı ciddi ve kederli ifadeyi korudu."
"Biraz daha uyusam bütün bu olanlardan kurtulabilir miyim?"
