Geceninsimgesi
@Siyah_gece_01
Laciverti gece, ben geldim
Siyahına karıştım...
NYCTOPHİLE
Hikayenin sonunu merak ediyorum...
Öğrenci
167 okur puanı
Ekim 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Zeki insanlar asla bir baltaya sap olamaz, olanlar yalnız aptallardır.
Sayfa 5Kitabı okudu
"Taştan fışkıran bir pınar ol, suyu tutan bir kuyu olma."
Sayfa 203Kitabı okudu
"... İkide bir onu rahatsız edeceğim, bunun canını sıkacağım diye düşünmesene. İnsanların hoşuna gitmiyorsa şikayette bulunabilirler. Şikayet edecek cesaretleri yoksa bu onların sorunu. "
Sayfa 107Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"... Yürü, gidiyoruz. Deliler, delice şeyler yaparlar."
Sayfa 199Kitabı okudu
"... Sizin gibilerin arasında yaşamaya mahkumum. Her gün her gece binlerce ölüm yaşıyorum, birinizin bile şu kadarcık umurunda değilim. "
Sayfa 93Kitabı okudu
"Yüreğim acı çekmekten korkuyor,"
"İnsan sevdiği için sever. Aşk'ın hiçbir gerekçesi yoktur."
"...Savaş benim için tam bir talihsizliktir. Aynı savaş, şimdi benim için bir talih, çünkü burada senin yanında kalıyorum."
"İnsan sevince, " diye düşündü, "nesneler daha çok anlam kazanıyor."
Mevsim aydınlığın mevsimiydi, belki de karanlığın... Umut baharını, umutsuzluk kışını yaşıyordu.
Tecrübe kazanmak o kadar kötü bir şey değil sanki. Tecrübe denen nane benim hayata daha güçlü tutunmamı sağlayabilir. Hayallerimin peşinden koşar adım gidebilirim o zaman.
Sayfa 212Kitabı okudu
Pişmaniye gibi bir şey utanç. Eline yüzüne bulaşıyor, her tarafına yapışıyor. Eğer utanç bir kalp olsaydı, kalp krizinden gitmiştim.
Sayfa 208Kitabı okudu
"Aşmak istediğim sınırların sonunda belirsizlik varsa, mesafeyi belirleyen sınır çizgisini çekmeyi severim."
Sayfa 245Kitabı okudu
BELKİ DE BENİM BİLE SENDE BİR MEZARIM VAR
Gözlermdeki endişeli hüznü görme;
Bilme her tebessümün ardında hıçkırığım var.
İsterdim ki şu gönlümde hiç ölme;
Yasın bitti,artık bir mezarın var!
Hani iyisindir,belki de mutlusundur;
Hani her şeyin yeni,hala umutlusundur!
Sen de öldürmüşsündür; belki unutmuşsundur;
Belki de benim bile sende bir mezarım var!
Sayfa 28Kitabı okudu
Suratıma çarpan rüzgarla birlikte iç çektiğimde kafamı kaldırarak gökyüzündeki yıldızları seyretmeye başladım.
-"Çok güzeller... Ne kadar da sıradanım... Yıldızlardan bile en sönük olanı olmak isterdim.". Kendi halime acımıştım.
-" En sönük gözükeni, en ulaşılmaz,özel ve farklı olanıdır."
Sayfa 482Kitabı okudu
Hayallerimiz kadar yalnızdık. Fakat güzel yalnızdık. İyi yalnızdık. Bir hoş yalnızdık. Ve itiraf edin... SİYAH YALNIZDIK. Çünkü benim bedenim de, hayallerim de, yalnızlığım da siyahtı.
Bazı ruhlar doğuştan yaralıydı. Nefes alırken ağlaması,durup dururken bir yerlere dalıp,ruhunu siyahın derin boşluğuna teslim etmesi, sessiz,sakin ve yorgun bir kişiliğe sahip olması için herhangi bir olay yaşaması gerekmezdi... Çünkü bazı ruhların külleri uçuşurdu kırık kalplerinden yeryüzüne sızan rüzgarlarda, kirpiklerine kadar acırlardı ama gıkını çıkaramazlardı.
Bazen derler ya sen susarsın gözlerin konuşur ya da konuşmadan anlatırsın veya daha boktan bir duruma düşer, baktıkça ufalırsın. Yenilmemek için gözlerini kaçırmamaya çalışırken kendini sabit tutmaya çalışır ve dişlerini sıkıp kaşalarını çatarsın ama titreyen dudakların seni ele verir. Dolan gözlerin,çatallaşan sesin,hızla inip kalkan göğüs kafesin,her hücren sana ihanet eder. Gücünü azaltır,boyun eğdirir. İşte o zaman lanet okumaya başlarsın. Karşındakinin gücüne, kendi güçsüzlüğüne ,bulunduğun ortama... Her şeye lanet okur,nefret edersin... Daha fazla hırçınlaşır,asileşirsin. Tırnaklarının kırılacağını bile bile tutunursun,vazgeçmessin. Diğerlerini bilmesem bile ben en azından öyleydim.
Sayfa 300Kitabı okudu