Mine Söğüt'ün mürekkebi sayfalara damlamaz sadece. Sayfaları delip geçer, hançer gibi kalbe ulaşır. Tek bir damlası bile kalbi çepeçevre sarar, kendi rengiyle yoğurur her bir noktasını. Zordur Mine Söğüt'ün kaleminin araladığı kapılardan içeri girmek. Şiddetli iniş çıkışları vardır, türbülanslıdır hikayeleri, ruhunuzu karman çorman eder. Ruhunuz türbülansla vicdan duvarınıza çarpar her bir sayfa ile. Sayfalar elinizden deredeki yapraklar gibi akmaz bu yüzden. Her bir sayfa, vicdan ve merhamet duvarınıza yıkıcı darbeler vurur. Zordur sayfaları çevirmek. Zordur ama kelimeleri kırbaç gibi dolanır boğazınıza. Kaçamazsınız, geri dönersiniz o dünyaya. Siz kitabı değil kitap sizi bitirir bu yüzden. Ruhunuz yara bere içinde kalmıştır sona geldiğinizde. Zordur Mine Söğüt'ün fısıltılar dolu, zihni, kalbi kurt gibi kemiren dünyasında hayatta kalmak. Bir bakıma Yaşam gibidir. Tüm acılığına rağmen inatla hayata tutunmak gibidir. Zordur ama eşsizdir. Vazgeçilmezdir.
