Sümeyye Özbay
@Sumeyyeozbay
İzdiham Dergi yazarı ve İstanbul koordinatörü.
Lisans
Marmara Üniversitesi
Afyonkarahisar
111 kütüphaneci puanı
864 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Dokunamadığın noktalardan gelir yaşamının anlamı.
Sayfa 29Kitabı okudu
Aydınlanma, halkın insanlık özlemi çektiği ve kendi halkı için bile kalpsizleşebildiği bir dönemdi.
Sayfa 69
İster din adamı, ister sıradan insan, ister bilim adamı olsun, insan dogmaya mahkumdur.
Sayfa 140
Okur Takip Önerileri
Hayretimiz bol olsun...
... iyi bir filozof olmak için gereksindiğimi2
tek şey hayret etme yeteneğimizdir ...
Sayfa 18
Bir gün yok olacağını kuvvetle hissederse, yaşamın nasıl sonsuz bir değere sahip olduğunu da asıl o zaman anlıyordu. Madalyonun bir yüzü ne kadar büyük ve belirginse, diğer yüzü de o kadar büyük ve belirgindi. Yaşam ve ölüm aynı şeyin iki yüzüydü.
Sayfa 13
Üç bin yılın hesabını göremeyen
Karanlıkta yolunu bulamaz,
Günü gününe yaşar ancak.
Goethe
Sayfa 8
Özlem, dünyaya rengini veren griliktir.
Sayfa 58Kitabı okudu
Özlem, şimdi-burada, senin bulunduğun yere yağan yağmurun, o’nun bulunduğu yere de yağması konusundaki ikircikliliğindir :
” Keşke, burada, yanımda olsa da, yağmur yağsa birlikte üzerimize – keşke, orada, yağmasa üzerine de ıslanmasa…"
Sayfa 45Kitabı okudu
özlem nasılsa gidip gidip
hep durmaktır kendinde.
Sayfa 41 - Şule GürbüzKitabı okudu
Özlediğin, gidip göremediğindir;
ama, gidip görmek istediğin…
Özlem, gidip görememendir; ama
gidip görmek istemen…
Özlediğin, gidip görmek istediğin-
ama gidip göremediğin…
Özlem, gidip görmek istemen-
ama gidememen, görememen;
gene de istemen…
Sayfa 39Kitabı okudu
Kara yakındı önce, hem çok yakındı,
Elimi uzatsam tutardı ama
Yalnızlıktır denizin tek yasası,
Bütün ölüler unutulur,
Yaşayanlar kalır tek başlarına.
Sayfa 7 - Melih Cevdet, Teknenin ÖlümüKitabı okudu
"Bize, ışığınızı getireceğinize inandırmıştınız," demişti son kez birlikte olduğumuzda, "oysa sizin niyetiniz bizi de kendi karanlığınıza çekmekti!"
Sayfa 15Kitabı okudu
Hep, olmamız gerektiğini düşündüğümüz kendimiz ile
-hep biraz 'şaşarak' - olmakta olduğumuzu gördüğümüz kendimiz arasındaki aykırılık, sanki,
orası burası delik bir şemsiyeyle sağanak altına çıkmışız gibi bir etki bırakır üzerimizde.
Sayfa 27
Ama burada yeni bir öykü başlıyor: Bir insanın yavaş yavaş yenilenmesinin, yeni bir hayat bulunmasının, bir dünyadan başka bir dünyaya geçmesinin, hic bilmediği yepyeni bir gerçekle tanışmasının öyküsü.. ve bu öykü yeni bir kitabın konusu olabilir. Bizim şimdilik öykümüzse burada bitiyor.
Son.
Sayfa 687Kitabı okudu
