" Kim toplumdan dışlanmış ve terk edilmiş birinin bir yuva bulabileceğini düşünmeye cesaret edebilirdi? Kim onun ağırlığı altında ezilmeden sevebileceğini hayal edebilirdi?
Bir mucize ilaç, hastayı iyi edebilir miydi? Peh!"
Halkın her zaman düştüğü tuzağa oda düşmüştü, demin kendi azıyla söylediği gibi kitapta yazılı oldukları söylenenlerin kitapta gerçekten olup olmadığını anlayana kadar da düşeceklerdi bu tür tuzaklara.
"Bu geçmez. "
"Ne geçmez? "
" Bu işte. Ne yaptığının farkında bile değildi ama öyle bir içime işledi ki. Silip atamam, koparamam onu. Bununla yaşamak zorundayım artık. "