Burak Topuzlu
@Topuzluburak
Biraz piyano çalıyorum, biraz kitap okuyorum, doğayı çok seviyorum ve yaşamaya çalışıyorum.
Geleceğin İşsizi
Akü Konservatuar
Afyon
5 okur puanı
Temmuz 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
160 syf.
10/10 puan verdi
·
1 saatte okudu
Devirler geçecek, hayranlıklar görecek, düşmanlıklar görecek, varlığı da, yokluğu da bütün unsurlarıyla tadacak, fakat mutluluğu bir hatıra olarak tanıyacaktı: Tıpkı bulutlar ardındaki bir güneş gibi hüzün hüzün, yığın yığın hüzün tüllerinin ardında; hüzün, mutluluğun ikinci adıydı artık.
Sayfa 477Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Sakın kimseye bir şey anlatmayın. Herkesi özlemeye başlıyorsunuz yoksa.
Sayfa 198Kitabı okudu
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
198 syf.
8/10 puan verdi
·
1 saatte okudu
-Jerome_David_Salinger608.jpg)
Sokağın ortasında David’in burnuna bir koku geldi. Rüzgarla birlikte havalanıp yanından geçen tatlı bir kokuydu bu. Adımlarını hızlandırınca koku da güçlendi. Ve o zaman gördü kokunun kaynağını. Hemen karşısında, etrafı çitlerle çevrilmiş bir çiçek cümbüşü duruyordu. Sümbülden nergise, laleden menekşeye, çılgın bir karışımdı. Daha önce, şehrin göbeğinde böyle bir şeyi hiç görmemişti. En azından, yıllar önce Eden,le ve annesiyle birlikte yaşadığı evden beri görmemişti. Çitlerin kilitli kapısının üstünde bir de tabela vardı. Sarı renkli, neşeli harflerle CENNET BAHÇESİ yazıyordu. Hemen altındaysa, daha küçük harflerle, BABACIĞIM İÇİN. Kızının el yazısını görünce David’in gözleri doldu. ‘B’lerin tombulluğundan tanımıştı yazısını.
Sayfa 401Kitabı okudu
Ben de belki olursa çocuklarıma miras bırakıyorum kitaplarımı.
“Herkes ölünce ardında bir şeyler bırakmalı, derdi dedem. Bir çocuk, bir kitap, bir tablo, inşa edilmiş bir ev veya duvar, yapılmış bir çift ayakkabı. Veya ekilmiş bir bahçe. Elinin bir şekilde dokunduğu bir şey, öldüğünde ruhunun gideceği bir yer olsun diye; böylece insanlar ektiğin o ağaca veya çiçeğe baktığında, sen orda olursun. Ne olduğu önemli değil, dokununca onu değiştirdiğin ve ellerini çektiğinde sana benzeyeceği bir şeye dönüştürdüğün sürece derdi.
Sadece çim biçen adamla bahçıvan arasındaki fark dokunuştadır, derdi. Çimleri biçen adam orada hiç olmamış gibidir; bahçıvansa bir ömür boyu orada olacak.”
İnsan sevgiyle yaşar...
Pohom’un hizmetkarı küreği aldı ve Pohom’un sığacağı genişlikte bir çukur kazıp onu gömdü. İki metrelik çukur Pohom’a yetmişti.
Sayfa 49Kitabı okudu
Biraz hayal gücüyle bakınca ülkemizden çok da farkı olmayan bir kitap.
İnsanlar düşünmedikçe, bastırılır. Köleleştirilir. En kötüsü ise halk üzerinde anti yozlaşma görülür.
Konfor alanını denen laneti bırakmamız gerektiğini gösterdi.
Gerçekte kendi kişisel menkıbesini yaşayan kimseye karşı hayat cömerttir.
Sayfa 188Kitabı okudu
