bozkırın ortasındaki yolculuğumdan son haberleri veriyorum. ayaklarımı ikili koltuğa yandaki tekli koltukta bana dik dik bakan amcaya inat uzattım, otobüsün yüzde doksanı 65+,şöför birden efkarlandi ve son ses türkü açtı. hep birlikte bir an önce bu yolculuğun bitmesini istiyoruz
İnsan, geriye çekilmeyi bilmeli...
Uygun zamanda!
Uygun ortamda!
Uygun bir duruşla!
Terk ettiği alan, “ uygun” insanlara kalmalı...
Bunu yapamayan insanın, insanlık için bir değer ortaya koyabileceğini sanmıyorum.