Hayatımızın belli bir anında, yaşamımızın denetimini elimizden kaçırırız ve bunun sonucu olarak hayatımızın denetimi yazgının eline geçer. Dünyanın en büyük yalanı budur..❀
Hayat sana, senin başkalarına verdiklerini geri verir. Diğer insanların sorunları, genellikle senin çözümünün bir parçasıdır. Paylaştıkça, daha fazlasını alırsın.. ❀
Hayat demek, savaş demektir, mücadele demektir. Başka bir ifadeyle hayat; bir harp meydanıdır. İnsan, yaşayabilmek için bu savaşı kazanmak zorundadır..❀
Bu vatan sahip bekler. Yıkanlar çok, yapanlar az. Öyleyse yapanlar, geceyi gündüze katmalı ki, tahripler günü gününe tamir olsun. Bu iş çok fedakârlık ister ve para karşılığında da yapılmaz. Çünkü paradan daha önemli şeylerin olduğunu yaşadıkça göreceksin..❀
Camide din havası mevcuttur.
Okulda ise, ilim havası vardır.
Birisi, düşmanlığı, kini silip kardeşliği getirir. Diğeride cehaleti kaldırıp medeniyeti dâvet eder..❀
Ne tuhaf.
Bizi koruyan kollayan insanlar vardır etrafımızda.Hiç fark etmesek de onlar oradadır daima. Karşılık ya da minnet beklemeden, sadakatle, sevgiyle, sessizce... Nice sonra anlarız kıymetlerini. Hep geç kalırız teşekkür etmekte..❀
İnsandaki çoçuk vicdanı, tohumdaki öz gibidir.
Ve o öz olmadan tohum filizlenmez, gelişmez.
Yeryüzünde bizi neler beklerse beklesin, insanoğlu doğdukça ve öldükçe, insanoğlu yaşadıkça, hak ve doğruluk denen şey de var olacaktır..❀
İnsanın mutlu olması ve bu mutluluğu başkalarına da vermesi bazen ne kadar kolay oluyor!
Ama gerçek hayat bu değil. Mutluluğun yanısıra, peşini hiç bırakmayan, insanın ruhunu, bütün hayatını allak bullak eden felâketler, mutsuzluklarda vardı..❀