Belki de insanlar, altın iğnelerden memnun olacak. Sonuçta insan, aptalın önde gideni; olağanüstü derecede aptal. Yani, aptal olmasa da o kadar memnuniyetsiz ki başka bir şey arayıp bulamıyor.
"Aynı azizim, gıpta ediyorum sana,beni Mecnun'un akıllı olduğuna inandıracaksın neredeyse."
"Deli olsaydı yüzyıllar boyunca bunca akıllı insan oturup onu konuşuyor olur muyum üstadım!.."
''Işığı görüyor musun?''
"Şu kaybolmayan ışığı mı?"
"Evet!.. Tıpkı kalbimdeki sen gibi..."
"O ışık gibi ben de kalbinde hiç kaybolmayacak mıyım?!"
"?!.."