Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Kübra
Kübra
@_vanilyacicegi
Öğretmen
Kars
601 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
“Hiçbir şeyden umudu kesmemeli. İnsan kendini bir bıraktı mı yandı!”
Kitaba ilk başladığımda Oblomov’un üstünden hırkasını çıkarmadan bütün gün yataktan çıkmayan haliyle 600 küsür sayfa nasıl biter diye kendi kendime düşünmedim değil. Ancak dünyasına öyle bir aldı ki Oblomov, sonu nasıl bu kadar çabuk geldi anlayamadım.
Gel gelelim konusuna: Oblomov, zengin, bir o kadar da tembel, kararlar alan fakat
Çehov, “Benim hastalığım, yirmi yıl içinde bütün kasabada tek bir akıllı adam bulabilmemdir.” sözüyle özetliyor aslında eseri.
Konusuna gelecek olursak bir hastanedeki hastaları, yöneticileri, memurları, çalışanları ve orada geçen yolsuzlukları, beceriksizleri, rüşveti vs. konu alan bir eser. Yalnız bu hastaların gerçekte hasta değil aksine diğerlerinden farklı olarak içinde bulundukları durumu farkettikleri ve bunları dile getirdikleri için buraya kapatıldıkları bir gerçeği vardır.
Hastanenin doktoru da aslında bu yolsuzlukların farkındadır ama işine gelmediği için o da diğerleri gibi başını kuma gömmüştür. Lenin’in, “Kendimi Altıncı Koğuş’a kapatılmış gibi hissettim” söylemiyle tam olarak kendinizi bir anda Altıncı Koğuş’ta buluyorsunuz. Kitabın sonu da sizi bayağı şaşırtacak.
Okumak isteyenlere şiddetle tavsiye ederim. Kitapla kalın…
Spoiler içerebilir:)
Merhabalar, bugün kalemini çok sevdiğim Aytmatov’un ilk eseri, bir aşk hikâyesi olan Cemile ile geldim.
Konusuna gelecek olursak fazlasıyla aşina olduğumuz savaş ve arkasında bıraktıklarını konu alıyor eserimiz. Herkesin elinden gelenin fazlasını yapmaya çalıştığı bir savaş zamanı. Burada tarih kitaplarımızdan, belgesellerden bildiğimiz Kurtuluş Savaşımız geliyor akla.
Eşini cepheye yollamış Cemile, eşinin küçük kardeşi Seyit ile cepheye tahıl taşımaya başlar. Bu sırada bir bacağını kullanamayan Danyar da onlarla birlikte gelip gider. İlk zamanlarda Danyar’la dalga geçen Cemile, onu tanıdıkça aşık olmaya başlar. Severek evlendiği eşi Sadık, bir anda gözünde duygusuz, onu sevmeyen biri haline gelir ve Danyar ile kaçarlar. Okumak isteyenlere keyifli okumalar dilerim.
Okur Takip Önerileri
“İnsanoğlu dünyaya niçin gelir? Herhalde bir bahçe kurmaya gelir. Bu düşünceyle gülümsüyorum. Dünya dediğimiz de bir gurbet değil mi?”
Selamlaarrr,
Bugün de Beyhude Ömrüm ile geldim. Üst üste okuduğum ve bana ağır geldiğini düşündüğüm kitaplardan sonra bu eser bana ilaç gibi geldi, ruhumu onunla dinlendirdim desem yeridir.
Açıkçası ne zaman ruhum daralsa kendimi hep Mustafa Kutlu eserlerini okurken bulurum. Çünkü her bir eseri farklı bir yolculuk ve bu yolculuklar aslında hep tanıdık gelen insanlarla, aşina olduğumuz hayatlara oluyor.
Bu seferki hikâyemiz, bir köyde geçer. Burada başkahramanımız çocuklarına yadigâr bir bahçe -herkesin görüp gıpta edeceği bir bahçe- bırakmak için her zorluğa göğüs gerer ve sonunda kimsenin inanmadığı o hayal ettiği bahçeyi kurar. Ancak bir süre geçtikten sonra köy boşalmaya, köylüler İstanbul’a birer birer göç etmeye başlar. Öyle ki köyde sadece yaşlılar kalır. İşte başkahramanımızın bu bahçeye verdiği ömrü, beyhude ömrü… Böylelikle bir insan ömrünün kısalığından dem vuruyor yazarımız.
Velhasıl, Kutlu’nun samimi ve son derece akıcı bir üslupla yazdığı bu eseri okunmalı, okutulmalı. Herkese iyi okumalar
Ahh Lennie, aklı küçük ancak cüssesi ve yüreği koskocaman adam. Birçok kişinin tavsiyesiyle başladığım ve iyi ki de başlayıp bitirdiğim bu kitabın beni böylesine etkileyeceğini nereden bilebilirdim ki…
Kimsenin kimseye güvenemediği, biriyle beraber yola çıkmanın böyle zor olduğu bu dönemde birbirine tamamen zıt iki yoldaş Lennie ve George.
Bu iki dostun bir parça toprak alarak insanî bir hayat yaşamak gibi bir hayali var. Bu hayali gerçekleştirmek için de çiftliklerde ırgatçılık yaparlar. Ancak gittikleri yerlerde uzun süre dikiş tutturamazlar. Çünkü Lennie’nin bir takıntısı vardır: yumuşak şeylere dokunmak. Sırf bu takıntısı yüzünden çok sevdiği fareleri, köpekleri en son da Curley’nin karısını öldürür.
Kötü şeyler yapsa da isteyerek yapmadığına şahit olacağınız, Lennie’nin çocuksu masumluğuna yürekten inanacağınız ve sonunda gözyaşlarınıza engel olamayacağınız bir eser.
Kitabın arka kapağında da dendiği gibi “toz pembe olmayan gerçekçi bir umudun” türküsünü dillendirir Steinbeck ve bunu yaparken de insanın yalnızca insanla değil, doğayla ve toplumla kurduğu ilişkileri konu eder. Okuyacaklar için şimdiden bol keyifli okumalar dilerim
”Artık birlikte seyahat eden, can yoldaşlığı eden pek kimse kalmadı. Nedendir bilmem. Belki de herkes birbirinden korkuyor bu dünyada.”
“Üzülme, bazen mecbur kalır insan.”
