Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Yaşar Kemal'den Öyküler
Yaşar Kemal ile açtığım bu seneyi Yaşar Kemal ile devam ettiriyorum. Bu sene bol bol Yaşar Kemal eseriyle çıkacağım karşınıza. Ne kadar çok Yaşar Kemal dedim böyle :)
İlk önce öykülerinden seçmeler ile oluşturulmuş "Yolda" adlı kitabı okuyup incelemesini yapmıştım(Bkz. İncelemeler bölümünde) ve dedimki bu öyküler bu denli güzel iken neden hepsini okumuyorum diyerek başladım "Sarı Sıcak" kitabına. Ve tabii ki yine bol bol sinir olduğum, bol bol üzüldüğüm ve bol bol fakirliğe saydırdığım bir kitap oldu. Önceki okuduğum öyküleri yeniden okumak ise ayrı bir zevk verdi.
İnsan Yaşar Kemal bataklığına düşünce kurtulamıyormuş :) Kitapta yer alan her öykü çok güzeldi ama bir öykü vardı ki yüreğimi dağladı desem abartmamış olurum; "Bebek" öyküsü. Allah kimseyi anasız koymasın dedim. Ana olmayınca evlat da olmuyormuş. El kapılarında, eşe dosta yük oluyormuş. Bir tek baba yetmiyormuş o yavrunun büyümesi için. Ana da ana ille de ana...
Romanlarından sonra hikayeleri kısa gelse de içindeki duygu yoğunluğu ve vermek istedikleri fazlasıyla karşılıyor okuma açlığınızı. Ne yalan söyleyeyim öykülerindeki konular ve kısa anlatımla aktarımı beni daha çok çekti kitaplarına ve eserlerini okumaya.
Her eseri ayrı zevk ayrı heyecan olan ve kalemine günden güne hayran olduğum yazarımı bu sene fazlasıyla okucağım belli :)
Okumayı düşünenler, listesinde olanlar, aman dursun sonra başlarım diyenleriniz varsa hemen alın ve başlayın sevgili dostlar.
Her daim kitapla ve umutla kalın.
Sevgi neydi?...
Öncelikle bu yazım fazlasıyla eleştiri içerecektir okumak istemeyenler geçebilir.
Ahmed Arif i sever ve şiirlerini cok beğenirim. Herkes Leylim Leylim der durur, duyarız da bu büyük aşkı ama hiç açayım da okuyayım dememiştim bu zamana kadar.
Söz konusu mektup olunca biraz tereddüt ederim okurken, sonuçta iki kişinin arasındaki özel bir
Yusuf Yüzlü Demir Yürekli
| Umut Serisi -1 Yusuf Yüzlü Demir Yürekli // Şeyma Demir |
: Sayfa Sayısı - 589
: Kitap Türü - Roman
#kitapkonusu •
Erva; içine kapanık, kendi hâlinde, hayalleri ve umutları olan bir kız fakat babası yüzünden hep kısıtlanmak zorunda kalmıştır. Bir gece hep yaptığı gibi bahçelerinde bulunan salıncakta otururken, bahçelerine gizlice atlayan
4/10 puan verdi
4/10
İnsanların öve öve bitiremediği, bir sürü kişinin 10 puan verdiği bu kitaba büyük bir umutla başlamıştım fakat tam bir hayal kırıklığıydı.
Bestegül her zamanki gibi okula gitmek için metroya biner fakat geriye kalan hiçbir şey artık her zamanki gibi olmayacaktır. Metroda gerçekleşen bir kaza nedeniyle içinde Bestegül'ün de olduğu 13 kişilik bir grup metroda mahsur kalır. Grup ilk önce korkmaz, yakında gelecekler diyip rahat takılırlar. Saatler geçtikten sonra olayların ciddiyetinin farkına varır ve yavaş yavaş delirmeye başlarlar.
Buraya kadar her şey güzel, konusunu ilk okuduğumda "Vay be, bilim kurgu tarzında güzel bir şeye benziyor" demiştim, evet konusu güzel ama kitabın dili çok basit. 13 yaşında birinin sıkılınca oturup yazdığı wattpad kitabına benziyordu. Bestegül ve Oğuz'un aşkı da bir o kadar yapmacık geldi. Konusu gerçekten ilgi çekici fakat yazarın dili konuyu arka plana atıyor. Yazdığı ilk romanı olduğu için böyledir bilemiyorum diğer kitaplarını okumadım.
-spoiler-
Kitabın sonunda karakterlere alışamadığım için ağlamadım ve zorlama geldi. Yazar sanki "Son dakika baş karakteri öldüreyim de hafızalarına kazınıp ağlasınlar" demiş gibi. Oğuz orada 5 dakika daha dayansa kurtulacak zaten.
-spoiler sonu-
Benim düşüncelerim bunlar, gereksiz abartılmış bir kitap olduğunu düşünüyorum. Okuyup okumamak size kalmış yine de.
Kitap bitti, ben de bittim. Daha düşük tempolu bir kitap okuduğumu hatırlamıyorum. Korku kitabı, heyecan doludur diye düşündüm fakat ‘heyecanı’ neredeyse son 100 sayfada başlıyor. Tabii o heyecanı ben hissedemedim. Kitabın büyük bir bölümünü oluşturan düşük tempodan sonra hızlı tempoya giriş sağlayamadım. Kesinlikle korkutucu değil. Bitse de başka kitaba geçsem diye okudum. Beğenemedim. Fazla abartılmış betimlemeler bir süre sonra aşırı sıkıyor insanı. Büyük bir umutla aldığım kitap tam olarak hayal kırıklığı oldu.
Kitabın konusu, müzayedeci Catherine, doldurulmuş hayvanlar ve kuklalarıyla ünlü taksidermist M. H. Mason’ın evine davet edilir. Ev, beklediğinden daha sıra dışıdır. Sayamayacağı kadar doldurulmuş hayvanlar, belirli bir olayı taklit eden doldurulmuş fareler, gerçek insan muamelesi yapılan kuklalar… Catherine, eşyaların listesini çıkartmak için bir günlüğüne bu evde kalacaktır. Fakat zaman geçtikçe bir tuhaflık olduğu ortaya çıkmaya başlar. Aynı zamanda bu evde geçmişinden bir parçayla da yüzleşmek zorunda kalacaktır.
1/10 puan verdi
Bu kitabı yıllar önce okumuştum. Aslında öyle çok zaman geçti ki üzerinden belki de o zamanlar ortaokul öğrencisiydim, hatırlamıyorum. Tek bildiğim bu kitabı bitirdikten sonra kendimi tamamen boş hissetmemdi. Bu kitabın bana hiçbir şey katmadığını düşünmüştüm. Aradan yıllar geçti, hâlâ daha zamanımı boşa harcadığımı düşünüyorum ve sayfa sayısına
selamlar, bugün büyük önyargılarla başladığım bi kitaptan bahsetmek istiyorum. insanın anlam arayışı hemen hemen çoğu dersimde hocalarımın önerdiği bi kitap, fakat hem maneviyata yoğun bi vurgu yaptığına dair bir düşüncem olduğundan hem de klişe kişisel gelişim kitaplarına kayan bi izlenim verdiğinden uzun bi süre okumayı erteledim. hatta kitabı
Alexsander dumas; bence yeteri kadar abartilmamis, yeteri kadar ovulmemis ve en onemlisi yeteri kadar anlasilamamis bi yazar
Monte cristo kontu; hikayesiyle, verdigi mesajlarla, gecen diyaloglarla o kadar fazla degerle o kadar ince hayat dersleriyle dolu bir kitap ki orta okuldan itibaren her bireyin okumasi zorunlu hale getirilmeli
Cogu insan ezel dizisi vasitasiyla az cok itina kitaba ( kiymetli deger de kitaplarin dizilestirilerek degerini yitirdigini dusenenlerdenim.)
Hayatin mutlak olarak tekduze gitmedigini inislerin cikislari kaybedislerin kazanislari oldugunu ve dunyanin ASLA ADIL BIR YER OLMADIGINI, nerede nasil bir hayat yasarsan yasa insanoglunun kotuluklerini maruz kalmak ve her seye ragmen herkese ragmen seni batakliga gommek isteyenlere inat tekrar yildizlara ulasilabileceginin azmi ve gayreti umutla yogurarak istedigin hayata kavusabileceginin muhtesem bir ornegi
Cok uzun zaman oldu okuyali ama hala aklimda dipdiri olan o kadar fazla ayrinti var ki:)
Ne yazsam az ne soylesem eksik kalacak bu kitabin yaninda okudugum en guzel en etkileyici ve suphesiz en kalici klasikti
( Rus edebiyatinin yeri hep ayri)
Mutlaka okuyun okumalisiniz kendiniz icin yapabileceginiz harika bir sey olacak kitabi bitirince bana hak vereceginize inaniyorum
Ve sizi kitabinizla bas basa birakiyorum
🕊
Monte Cristo Kontu (2 Cilt Takım)Alexandre Dumas · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202025,8bin okunma
Kitapları olumsuz eleştiren biri değilimdir ilk önce bunu belirtmek isterim. Çünkü hepsi birer emektir, herşeyden önce en harika sanattır yazmak. Ama yine de bugün bu düşüncemi biraz aşarak yazacağım.
Anayurt Oteli ile alakalı bir kaç yorum okudum, izledim. Çoğu kitabın derininde yatan meselelerden söz ediyor. Varoluş, felsefe, bilinçaltı vs. Yine de bilemiyorum. Tekdüze bir okuma olmaması için yorumları dikkate alarak okusam da beğenmedim bu kitabı. Evet kitabın baş karakteri Zebercet bakınca çoğu insanın bilinçaltı kadar karanlık, esrarengiz, gerçek gibi yorumlar yapılsa da bence Zebercet bir o kadar da topluma mal edilmemesi gereken bir tip. Toplum olarak herkes mi Zebercet gibi gerçekten? Bu soruyu sordum. Bu mu bizim iç dünyamız? Yok yok hayır. Şahsen ben bu kadarını fazla buldum. Abartılmış kitaplardan olduğunu düşünüyorum. Aylak Adam'ı eh işte şeklinde okuduktan sonra Anayurt Oteli'ne umutla başladım ama hayır istediğim bu değildi. Albert Camus'un Yabancı eseriyle ne kadar bağdaştırılsa da kesinlikle Yabancı tercihimdir.
Anayurt Oteli dil olarak evet çok farklı. Zebercet karakterine ve yazarın bazı bölümlerde konuda aşırı mantıksız yerlere kaymasına ne kadar sinirlensem de dilini sevdim doğrusu. Farklı bir anlatışı var. Modern, akıcı. Ama bu kitabı tavsiye ederim ya da beğenerek okudum, çok sevdim anlamına gelmiyor. Doğrusu edebiyatımızın diğer yazarlarına yüzümü çevirme taraftarıyım şuan. Yusuf Atılgan severler bana biraz kızacak olsa da üzgünüm bence daha güzel eserler veren yazarlarımız var. Keşke onlar da bu kadar ön plana çıkabilse. Söyleyeceklerim bu kadar. Keyifli okumalar dilerim hepinize.
1876 yılında yaşayan bir kadının yaşadıklarını, hislerini anlatan, anı-günlük arasında , birebir kahramanın ağzından yazılan harika bir eserdir Gözyaşı Konağı.
Eser, sadece bir kadının anıları olarak düşünülmesin zira Osmanlı'nın en sancılı yıllarına da yer verilir
Eserde Osmanlı' dan bu yana kadın olmanın hüzünlü ve değişmez yazgısı da harika
"...Oblomovluk, bir asosyallik değil, antisosyallik, tembellik değil şuurlu atalet, agorafobi değil, bir varoluş trajedisidir. İnsanlara, topluma ve dünyaya duyulan bir nefretin değil, tanrıya ve kadere sitemin ifadesidir. Oblomov, temiz yürekli, iyi niyetli, dürüst ve zeki bir kişiliktir. Duygusal ve saftır. İnançlı ve ahlaklıdır. Her şeyi
Abartılmış bir kitap. Bir umutla alıp da okumaya başlayan ben tek bir öyküyü bile sevemedim. Yazarın tarzı bana çok üstünkörü geldi. Mutlaka seven olacaktır diye umuyorum sanırım ben biraz gelenekselciyim.
