Yolculuk sadece gitmek demek değil; aynı zamanda var olmaktır. Arkanızda gezilmiş şehirler, upuzun yollar, bambaşka ülkeler ve birbirinden farklı insanlar bıraktıkça var olduğunuzu, hayatı doya doya yaşadığınızı daha fazla hisse- dersiniz. Bundan dolayı insan gitmelidir. Hiçbir özel hedefi olmasa bile sadece var olmak için gitmeli ve yeryüzünün fark- li diyarlarında kendi varoluş öyküsünün peşine düşmelidir. Çünkü yollar "hayat" denilen bilmeceyi çözebilmek için insa- na üst üste kapılar açar.
Sayfa 9Kitabı okudu
Ve meridyenlere
Dolanır sözleri
Bir ucu bir uca
Eyler
Yol olur
Yolcu olur
Yoldaşına
Terk eder
Sevdalarını
Nisan yağmurunun
Çirkefliğinde
Dellenir
Bir yanı
Çocuk
Bir yanı insandır
Adem ve Havva'nın
Dölleri...Edip Onar
Sabredenler Alayı
Ey azmi zayıf olan yolcu! Yol uzundur. Adem bu yolda yoruldu. Nuh bu yolda mücadele etti. İbrahim bu yolda ateşe atıldı. İsmail bu yolda kurban edilmek için yere yatırıldı. Zekeriya bu yolda testere ile kesildi. Yahya bu yolda boğazlandı. Eyyub bu yolda sıkıntılara katlandı. Davud'un ağlaması bu yolda kat kat arttı. Allah'ın elçisi Muhammed bu yolda sihirbazlık ve delilikle itham edildi. Dişi kırıldı, başı ve yüzü yarıldı. Ashâbından Ömer b. el-Hattab, Osman, Ali, torunlarından Hz. Hüseyin, Saîd b. Cübeyr bu yolda işkence gördüler. Açıktır ki nihayetinde sabırdan başka çıkar yol yoktur.
Sayfa 243
_Yaşam, ufacık şeylerden, küçük mutluluklardan oluşuyor. Hiçbir şey büyük ve kutsal değil. O yüzden sözde büyük olan şeylere ilgi duyarsan yaşamı ıskalarsın. Yaşam bir bardak çayı yudumlamak, bir dostla sohbet etmek, sabah yürüyüşe çıkmaktır, ama illa belli bir yere doğru değil, amaçsız, son belirlemeden hareket etmektir. Böylece herhangi bir
Dünya bizim neyimiz olur?
Merhum Neşet Ertaş, Yolcu türküsüne "Bir anadan dünyaya gelen yolcu / Görünce dünyaya gönül verdin mi?" diye sual ederek başlar. Yolcu olmak, misafir olmaktır zira; gönül vermek ise bağlanmaktır oysaki ve bağlanmak yolcu için anlamsız, garip bir ilişkiyi gündeme getirir. Nitekim bu garipliğe de atıf yaparak ozanımız türkünün sonunda terennümünü şöyle hitama erdirir: "Hep yolcuyuz böyle gelir gideriz/ Dünya senin vatanın mı yurdun mu?" İnsan için en temel suallerden birisidir bu: Dünya bizim tam olarak neyimiz olur?
Sayfa 70Kitabı okudu
Çağ, Yok Oluş, Benlik, İslam, Roşa
_TARİH ÖNCESİ DEVİRLER_
_İnsanoğlunun ortaya çıkışıyla başlayıp, yazının icadına kadar geçen dönemdir. Taş ve Maden Devri olarak ikiye ayrılır.
_1-Taş devri_
_a)- Eski Taş – Paleolitik devir: (M.Ö.2,5 milyon - M.Ö. 12.000) (avcı ve toplayıcı). Karain, Beldibi ve Belbaşı. Paleolitik Döneme ait ilk izlere İspanya’daki Altamira, Fransa’da Laskö
Nereye gidiyorsun? Böyle karanlık bulutlarla yarış eder gibi nereye koşuyorsun güzelim? İstediğin yere git, buna karışmam. Ancak yalnız gitme, bu olmaz, buna razı değilim. Beni bir insan gibi değil, bir meşale gibi istediğin yere beraber götür! Zaten yalan mı? Ben meşale değil miyim? Yaktığın gönlüm, dalga dalga ateş saçmıyor mu? Onu adem denen bir gizli yerde, gizlice yakıp da bu dünya karanlığına sen atmadın mı?
Sayfa 231Kitabı okudu
“Elest bezmi”nden ebediyete doğru uzun bir yolculuğa çıkan insanoğlu esasen bir ebediyet seyyahıdır. Yolcu olma vasfı onun ayrılmaz bir parçasıdır. İkamet gibi görünen zaman dilimleri hakikatte bir ağaç altında kısa bir mola vermekten ibarettir.Niyet ne olursa olsun,nihayette bütün yolcuların son menzili âlemlerin Rabbi olacaktır.
Sayfa 21
Bu dünyayı sevmediğinde, beğenmediğinde, sana verilen hayatı ve bedeni küçük gördüğünde, dünyaya, hayata, maddeye Ve toprağa ,Âdem ile Havva 'ya karşı kibirlendiğinde sunulanı alamazsın.
Toprağını sevmeyen ağaç, lezzetli meyveler verir mi hiç?
“ şehadet insana gelmez. insan şehadete gider. bunun için de insan şehadeti hak edecek ameller işlemeli…”
Sayfa 175Kitabı okudu
“ insanlar büyük bir anlam bunalımına, ruh sıtmasına tutulmuşlardı. herkes tanımlanmış yaşamlarında belirlenmiş rolleri oynuyordu. “
Sayfa 171Kitabı okudu
“ bu yolculuk bana asıl meselenin insanın hayallerini gerçekleştirecek cesarete sahip olması gerektiğini öğretmişti. “
Sayfa 168Kitabı okudu
“ asıl zor ve başarılması gereken yaşamaktı; ölmek değil. “
Sayfa 134Kitabı okudu