Saat On İki
Karanlığımın örselenmiş
Ve tükenmiş kimliğinden yazıyorum
Merhaba çocuk
Kaldırım taşlarına baktığımız
Esmer Ankara'nın yüzümüzü kavurduğu
Dudaklarımızı çatlattığı
Buna, tsara, réa tocméala;
Hât 'o 'n cour de rândouecala!
(Güzel ülke, kötü devlet:
Adı batasıca kanunlar!)
İşte böyleydi: Kötü düzenlenen, kötü yönetilen, zengin bir memleket.
Sayfa 14Kitabı okudu
Sen de adı batasıca erkek değil misin? Hepiniz kirsiniz. Bizi kirleten sizsiniz. Dönüp kirli diyen de sizsiniz yine.
...
Tırnağınıza taş değse bizden bilirsiniz. Anam anlatmıştı, koca verem olduysa karısından bilirlermiş önceden. "Kesin bir kırığı var, döller çarpıştı ondan verem oldu adam." derlermiş.
Sayfa 80Kitabı okudu
Ah o para, adı batasıca para...
Sayfa 16Kitabı okudu
"Ah bu para, adı batasıca para onları mahvetti...Benden uzaklaştırdı."
Sayfa 16Kitabı okudu
Şimdi biraz da Şeytan'dan söz edelim, adı
batasıca!
... Uçurumdan aşağı itmez seni - yalnızca
kenarinadek getirir. Ve orada artık onun elindesindir, ne yapacağı insafına kalmış demektir.
Şimdi biraz da Şeytan’dan söz edelim, adı batasıca! Çünkü işin içinde onun da rolü var, adım gibi biliyorum bunu, hem de önemli bir rolü var diyebilirim. Şeytan’ ı iyi tanıyor sam, “İçgüdülerine güvenme, sezgilerinden uzak dur,” der o. Bizim insan kalmamızı ister - hem de insandan fazla insan. Düşüşe geçmişsen bunu sürdürmen için itici gücünü kullanır. Uçurumdan aşağı itmez seni - yalnızca kenarına dek getirir. Ve orada artık onun elindesindir, ne yapacağı insafına kalmış demektir. Ben iyi tanırım Şeytan’ ı; yollarımız çok sık kesişti onunla. Beceriksiz bir ip cambazı gibi ipte yürümeni keyifle izler. Ayağının kaymasına seyirci kalır ama düşmene izin vermez.