"Her insan bir pamuk ipliğine bağlı; her an altında bir uçurum açılabilir." (Kitaptan)
Bu kitabı, Oğuz Atay'ın hasta yatağında yaptığı görüşmelerde, kızına okumasını tavsiye ettiğini öğrendiğimden beri okumak istiyordum. Okudum ve iyi ki de okudum.
Hikayede birbirinden farklı görüşlere sahip olan iki okul arkadaşının yaşam biçimlerine ,düşüncelerine, ailelerine ve aşklarına yer verilmiş.
Bazarov bir nihilist yani hiçlikte dans eden biri. Hayattan pek zevk alamıyor ve her şeyin gereksiz bir çaba olduğunu düşünüyor , bu yüzden aşkı bile gereksiz görüyor. Ama işte aşk , hiç ummadığı bir anda , onu fena köşeye sıkıştırıyor.
Arkady Kirsanov ise Bazarov ile yeni tanışmış, adeta ondan büyülenmiş ve onun etkisinde kalmış biri. Bu iki ana karakterin etrafında , diğer karakterler de hikayeye şekil veriyor.
Ben çok beğerek okudum. Çok akıcıydı ifadeler ve benzetmeler de çok zarifti.
Özellikle son sayfayı hüzünlenerek okudum.
Ve bir kez daha anladım ki, ağlarsa anam babam ağlar, gerisi yalan ağlar...
Yazarın de bu kitapta dediği gibi "Evlat...senden kopmuş bir parçadır."
