Olurda bir gün okursan bu şiirden sancılarımı
...
Ne olur beni anla, damla damla tükeniyorum
Seni başkalarının mısralarında okurum diye çok korkuyorum
Ah benim Cânım iki gözüm,olmasa da tahtın Sultanımsın.
Ah bu boşluk! Göğsümün içinde, şurada hissettiğim bu korkunç boşluk! - Eğer onu bir kez olsun, bir kez olsun şu kalbe bastırabilsen, bu boşluktan eser kalmaz diye düşünüyorum çoğunlukla.
Bilmem kaçıncı ah çekişim
Bile bildiğim tüm rakamları unuttum
Devralması gerekiyor hesapların şahı Pisagor acılardan bıkar, uslanır ve sözelci olur radikal bir biçimde.
Acıların matematiği var mıdır acaba Pisagor bey?
Acıyı kaça çarparsan çarp
sonuç hep aynı hüsran ve keder.
sıfırı sıfırla çarpmak işlemi gibi.
Ah! Müzeyyen.. Hikayenin tümü seninle var oluyor sürekli seni anıyor, seninle yaşıyor resmen.. Kaybettiği ise bir ömür ve ardında kalan güzel anılar.
Mahallelinin en sevdiği kişiydi Müzeyyen memleketinden üniversite okumak için gelmiş, aklı ve becerisiyle de herkesin gönlünü kazanmıştı özellikle indiği otobüsten delinmiş biletlerini verdiği