AHH NERDE O ESKİLER
Ne güzel zamanlardı.
Radyolarda kadife sesli sanatçılar...
Emel Sayın'lar, Samime Sanay'lar.
Bir ilkbahar sabahı güneşle uyanırdık.
Benzemez kimse sana derdi, Müzeyyen Senar
45' lik plaklarda...
Yıldırım Gürses hayattaydı.
Leylaklar dökülüp güller ağlardı.
Ahmet Özhan'ın temiz yüzü aydınlatırdı televizyonları.
"Çok yakarmış güneşin
Döküldüğüm yerden yüzüne, gözlerine, ona ait herhangi bir anıya bakıyor; yeni bir rüzgarın yavaşça yelkenlerimi doldurmaya başladığını hissediyor ve "Ahh" diyordum, "ikimizden biri ölmeli..."
Sayfa 25 - İletişimKitabı okudu
1950-2020 işte bu bizim hikayemiz...
VE BİZİM HİKÂYEMİZ.
50'li yıllarda Demokrat Parti'yle Hayata gözlerini açanlar.
Tahta beşiklerde ninnilerle uyuyup, 60 ihtilâlinin ayak sesleriyle uyananlar.
Çocukluğunu bu kargaşayla geçirip, 68 'de 18 yaşın heyecanıyla ,68 kuşağının çilesini çekenler.
Bu hikâye hepimizin bilenler bilir…
Bizim o yıllarda çocukluğumuz hep sıkıntılarla
Gönlümde sen ,
Bağrımda sen .
Ahh !
bir bilsen ...
Nasıl kanıyor
parmak uçlarım .
Nasıl kanıyor ,
nasıl akıyor
Kızıldeniz gibi .
Müzeyyen diyorum ,
Müzeyyen !
Kan damlıyor ,
kan ...
Oralı bile değil ki Müzeyyen
Ahh , Müzeyyen !
Öl Müzeyyen !
@mfk0101
"Olmuyor seni düşünmeden Müzeyyen !
Anmamak adını ...
Gün hasret ,
Gece kasvet .
Ve , ölüm kapımda .
Ahh Müzeyyen ! "
[ MFK ]
