Ahmed Rasim ve bir zamanlar İstanbul
Balıkçılar, tulumbacılar, kumarbazlar, devrin tanınmış simaları, sanatkarları, mahalle aralarında yükselen kadın ve çoluk çocuk sesleri, yangınlarda, gece baskınlarında, meyhane kavgalarında yükselen karışık, anonim sesler, tabaka tabaka, sınıf sınıf, yaş yaş bütün İstanbul, Ahmed Rasim'in yazılarında en öz dilleri, şiveleri, argolarıyla konuşur.
Ahmet Rasim, Ahmed Mithat Efendi için "on iki beygir kuvvetinde yazı makinesi demiş. Ahmet Mithat'ın oğlu Kamil, babasını beygire benzetti diye Ahmed Rasim'e kızar. Bu benzetme Ahmet Mithat'ın kulağına gidince: "Oğlum, insanlara en çok faydası dokunan hayvan beygirdir." der.
Sayfa 37Kitabı okudu
Ahmed Rasim'in kurmaca eserleri değerlendirildiğinde, muhayyilesini Namık Kemal- Ahmet Mithat Efendi çizgisinde gelen yerli kaynak ile, Fransız klasik ve romantik yazarlardan yaptığı tercümelerle geliştirdiğini görürüz.
Sayfa 67Kitabı okudu
Zehra'ya bu melankolik şarkıyı dinledikçe, anlamını bilirse, izlemenin daha zevkli olacağını söylüyordu. Ama ne de olsa çeviri sadece anlamı verirdi, ahengi değil. "Tarab-ı şevk-i bahar”la "mutluluk veren bahar coşkusu" bir miydi? İkisi de güzeldi ama yerleri aynıydı. Hem her şey çevrilemiyordu. Örneğin, Ahmed Rasim'in yazdığı güftede geçen "ıraka düşmek", hem uzaklaşmak anlamına geliyordu hem de musikideki kalın fa diyezi işaret ediyordu. Bu anlam, sözcükleri çevirerek değil, ancak kültürü çevirerek anlatılabilirdi ki bu da olanaksızdı.
Ahmed Râsim
Sen değil naaşın hükümdar olsa elyaktır bizlere
Dönsün etsin taht-ı Osmaniye tabutun cülus
Derviş Mehmet
Ahmed Rasim Ramazan‘ın sıcak aylara rastlamasının kendisine Derviş
Mehmed‘i hatırlattığını belirtir ve onunla ilgili bir fıkra anlatır.
Derviş Mehmed tekkenin yalnız dervişi değil dülgeri, marangozudur. Ramazanla beraber sıcaklar da bastırır. O sıcaklar arsında da zaviyenin duvarı çöker. Derviş çarnaçar duvarı onarmaya karar verir. Yaz günüdür, derviş sıcakta iyice bunalır, aklına da devamlı su gelir. Dayanamaz, maşrapayı doldurup içmeye başlar. Zaviyede kâhyanın biri karşısına dikilir, tehditkâr bir tavırla ayol Derviş Mehmed mübarek Ramazan der, beyni dönen Mehmed evet o mübarek her yıl gelir; ama Derviş Mehmed bir kere gelir diyerek başından savar.
Kapı YayınlarıKitabı okudu
