Gıybet odur ki:Gıybet edilen adam hazır olsa idi ve işitse idi,kerâhet edip darılacaktı.Eğer doğru dese,zâten gıybettir.Eğer yalan dese; hem gıybet,hem iftiradır.İki katlı,çirkin bir günahtır.
Evet, Mü'min, kardeşini sever ve sevmeli. Fakat fenalığı için yalnız acır.Tahakkümle değil,belki lütufla,ıslâhına çalışır.Onun için nass-ı hadîs ile:"Üç günden fazla mü'min mü'mine küsüp kat-ı mükâleme etmeyecek."
"Beni feryâd edemeyecek kadar tâkatsiz bırakırsın da sonra 'inlemesin' dersin.
Gözümün yaşını alırsın (gözümde dökecek yaş bırakmazsın da) ağlamasın dersin..."