Gönlümden geçenler var, bir de gönlümden geçenler.. İşte onlar öyle bir geçti ki her yer toz duman. Aklımdan geçenler var, bir de aklımdan geçenler.. İşte onlar öyle bir geçti ki aklım darmaduman.
Sondaki paranteze dikkat .d
Tırtıklı alnı ve uca doğru sivrilen ağzı yüzünden bir yılandan çok yılanbalığına benziyordu. Parlayan derisi yeşil, kahverengi ve sarının birleşiminden oluşan bir kamuflaj desenindeydi. (Burada oturmuş sakin sakin canavarı tasvir ediyorum. O an ise aklımdan geçenler sadece şunlardı: IYYYYY! DEV YILAN!)
Sayfa 267Kitabı okudu
Ancak nedense en iyi anlarım hep biraz hüzünlüdür. Ağlamam ise yersizdi. Neden devamlı iki gözüm iki çeşme ağladığımı inanın bilmiyorum. Hastayım, asabi olduğumu hissediyorum, aklımdan gelip geçenler hastalıklı şeyler.
Sayfa 76Kitabı okudu
Desen nezaketen Değişmemişsin hiç
Şimdi bur'da olsan, dursa dünya
Yankılansa her taraf adınla bir anda
Bulutlarda, kayıp bir akşamda buluşsak öylece
Öylece bir anda
Desen nezaketen "Değişmemişsin hiç
Bak, aynısın hâlâ, omuzlarında dünya"
Gözlerin sürekli bakar şu boşluğa
Ve aklımdan geçenler devasa muamma
Kitabı okurken aklımdan geçenler - Yaprak dökümü
-Gün geçiyor bak yine..
-Ali rıza bey tadımız kaçmasın.
-Oğuz nerde? Sedef nerde?
-Fikret ve Leylanın arasında nasıl bir yaş var?
Hiçbir șey söylemedim. Söyleyemedim. Aklımdan geçenler, yüksek sesle dile getirilemeyecek kadar berbat şeylerdi. Bir araya getirmem halinde, kelimeleri oluşturan hecelerin birbirlerinden ayrı, küçük silahlara dönüşmesinden ve hepimizi yok etmek için birleşmelerinden korkuyordum.
Sayfa 66 - PEGASUSKitabı okudu
Bu kıskanç korku gelinceye kadar, yaptıklarım bakımından değilse de, aklımdan geçenler bakımından aşağılık bir hayat yaşadım. Büyük ve güzel şeyler yerine, aşağılık şeyler düşündüm. Şimdi de durum düzelmiş değil: hiçbir şey düşünemiyorum. Çok bayağı bir olay. Neresinden tutulsa insanın elinde kalıyor: dağınık ve çürük bir örgü. Evet, haklıydı akrabalar. Ben, normal olmadığım için anormal olan bir çocuktum. Allah beni kahretsin ve ediyor da. Montaigne, kötü davranışlardan, istemediğiniz için kaçının, diyor:
beceremediğiniz için değil. Beni ne güzel açıklıyor. Ben de diyorum ki: Sayın Montaigne ve sizin gibiler! Canınız cehenneme! Sizin haklı olmanız bana hiçbir şey kazandırmıyor. Köşemde kıvrılıp ölüyorum işte.
Sayfa 612Kitabı okudu
