Yeni kitap yazmış iki gözümün çiçeği okumasam olmazdı :) Ne yalan söyleyeyim çok özlemişim Livaneli'nin o naif , şiir gibi ama insanı sıkmayan üslubunu . Ben bu adamı çok seviyorum yahu :) Çünkü her kitabında toplumsal bir yaraya dokunup , insana insanlığını sorgulatıyor . Livaneli ile Huzursuzluk romanı ile tanışmıştım orda da Suriye'den , Irak'tan gelen göçmenlere değinmiş beni ağlatmıştı . Bu romanında da mültecileri işlemiş . Ben denizi , deniz kokusunu ve küçük sahil kasabalarını çokk severim bu yüzden deniz üzerine anlatılan her şey çok ilgimi çeker , hayallere daldırır beni ..
Fakat bir de deniz kıyısına vuran cesetler , hele Aylan bebek var ki :( ( unutmak ne mümkün) insanlık dramını gözler önüne serip , vicdanımızı bir kez daha sızlatıyor yazar . Unutmayın diyor .Unutmayın .
Altın çıkarmak için insan sağlığını hiçe sayan, sırf çıkar uğruna ağaçları kesen, toplumumuzda yakın zamanda görülen bir çok konuya değinmiş sevgili Livaneli .Yazar da en sevdiğim özelliklerden biri de bu zaten :)
Sana olan hasretim bu kısa roman ile bitmedi Livaneli en kısa zamanda uzunn bir roman daha bekliyoruz :)
İyi Okumalar
Puslu Kıtalar Atlası
Eflâtunî bir girdap içinde büyük daireler çize çize derinlere doğru efsunlanmış ve yarı-anestezik bir halde duhul ederken birden son sayfaya gelmemle birlikte geceyarısının bir kör
