Mary Boleyn, on dört yaşında, masum bir kız olarak kraliyet sarayına geldiğinde VIII. Henry'nin gözlerini kamaştırır. Gördüğü ilgiyle tüm varlığı alt üst olan Mary, hem altın prensine aşık olur, hem de gayrıresmi kraliçe olarak her geçen gün artan rolüne. Ancak öyle bir an gelir ki, kralın kendisine olan ilgisi gittikçe sönmeye başladığında, ihtiraslı planlar yapmakta olan ailesinin piyonuna dönüştüğünü fark eder ve en yakın arkadaşından uzaklaşmaya ve rekabat etmeye zorlanır, kızkardeşi Anne Boleyn'den. İşler iyice çığrından çıktığında ailesine ve kralına baş kaldırması gerektiğinin farkına varır ve kaderinin iplerini kendi eline alır.
Bu satırları okumaya başladığın andan itibaren ben diye bir şey kalmayacak. Ben, senin içinde ben olacağım. Olmalıyım, olabilmeliyim, bu benim son ödevim. Direnme, ön yargı ile yaklaşma, ab-ı hayat özlemi içinde olamayanlar, tutunamayanlar ve ben, anlık mutluluklar peşinde koşan ezikler, ezilmişler. Bu tavrı itici bulma, kinci gözle olaya bakma,
Neydi aradığım, neydi amacım, neydi şaşkınlığım, mey mi içmiştim güpe gündüz, güneş yerine ay ışığının aydınlığını mı tercih etmiştim gündüzleri, geceleri mehtabı kollarken, aşkın mey’ini mi aramıştım ay’ın gölgesinde! Bilmiyorum, hiç bir şey bilmiyorum. Cleopatra, Marie Antoinette, Padme Amidala, Turuvalı Helen, Kösem Sultan, Anne Boleyn ve adını bilmediğim binlercesisinin içinden bir tanesi, aşk tanesi, mey sahibesi, Barakmuslu Mezarlığının bekçisi ve davetedicisi, ıslık çaldı bir kere! Ruh ikizim dedim, göz kırptı, ruhumun ta kendisi dedim, gel dedi, artık anka kuşu değilim kaf dağını da terkeylerim dedim. Büyülenmiş gözler, mühürlenmiş kalpler, şehvet içinde yüzdüren periler; görünen yüzleri ile sözde sevgililer.
Geçici insan masalları - ihtiyar
Mark, Kraliçe Anne Boleyn'in taç giyme törenini görmek için gelişini 1533 Nisan'ına ayarladı.Daha sonra bir cadı ve zinacı olduğunu öğrendiğimiz kadın için yapılan büyük kutlama çok hoşuna gitti.
Sayfa 36Kitabı okudu
Suratıma bakmadan yanımdan geçti. Anne, ben ve diğer bütün hanımlar o geçerken reverans yaptık. Ben doğrularken kraliçe bana baktı. Rakibiymişim gibi değil de, hala en sevdiği, ona hizmet eden küçük nedimesiymişim gibi. Bir an sanki gözlerimde erkeklerin yönettiği bu dünyada bir kadının korkunç çıkmazlarını anlayabilecek birini ararmış gibi baktı.
Sayfa 48 - ArtemisKitabı okudu