Bir çocuk evinde olmayanı, dışındaki dűnyayı keşfettikçe fark eder ve yokluğunun acısını çeker, zenginliği görmezse yoksulluğa dertlenemez insan, konforu görmezse yoksulluk hissetmez insan.
Bir tek.
Bir tek anne sevgisi.
Onun yokluğunu daha ilk andan bilir bir bebe ve tüm ömrünü o eksikliği doldurmak icin harcar.
İnsan, yuvasında bulamadığı her ne varsa dışarıda onu arar, Bu sevgi de olabilir, saygı da, özen de, anlayışta.
Evde neyin eksikliğini çektiğini bilmeyen ise dışarıda ne aradığını bilemez.
Panayır Sokağına dalmış bir çocuk gibi parlayan ve ses çıkaran her şeye çekilir.