"Mantıken olması gerektiği gibi, itibarını korumaya özen gösteren her zanaatçı gibi vesvesesiyle davranan efendi, önceki ihmalini gereken alçak gönüllülükle ödünlemenin yanı sıra, hatasının düzeltildiğinden de emin olmak istedi ve Adem'e sordu, Sen, adın ne senin, ve adam cevap verdi, Ben Adem, senin ilk çocuğun, efendi. Sonra yaratıcı, kadına döndü, ya Sen, senin adın ne, ben Havva'yım, efendi, ilk kadın, cevabını verdi gereksiz yere, zaten başka kadın yoktu. Efendi kendini hoşnut saydı, babacan bir ifadeyle, sonra görüşürüz, deyip, yanlarından ayrıldı ve kendi işine gücüne döndü. Bunun üzerine, ilk kez, Adem Havva'ya, yatağa gidelim, dedi. "