Belki bütün bunları bir kimseye açmak isterdi. Fakat bulutlar gibi değişen, kasırga gibi kararsız, dönüp dolaşan bir keyifsizlik nasıl anlatılır ki? Ne kelimeler dilinin ucuna geliyor, ne fırsat ele geçiyor, ne de içinde cüret buluyordu.
Kimse uyarmadı dostlarımızla yaşadığımız bu ayrılığın söylemediler böyle acıyacağını nerede bu albümler hiç şarkı söylenmemiş bunun için şiirler göremiyorum hiçbir yerde ya da dostlarımız gittiğinde düştüğümüz kederi anlatan kitaplar yok ... Başa çıkılabiliyor yine de kanser de olsa kasırga da varılan yer aynı bir dost ya da sevgili kayıp her zaman kayıp -hafife alınan Sızı
Reklam
"insanlar yağmur olsaydı, diye düşündüm, ben serpinti olurdum, o ise kasırga."
Sayfa 130
Etrafımdaki her şey tekdüze ve renksizse, içimde bir kasırga, bir çatışma, bir trajedi yok mu ?
Sayfa 10 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
... Ama insan unutmamalı ki hayat denen seyrüsefer sırasında kimilerinin saçlarını okşayan yel, bazılarına feci bir kasırga olur.
][◇][◇][] Güneşten bir kasırga yükseliyor sanki, dalgalar ters yöne döndü bir anda. Bulutlar kül oldu,yağıyorlar toprağa. Dengeler değişiyor mu? Bir şeyler oldu mizanda. Anlamıyorum, nereden çıktı bu fırtına ? []◇][◇][
Sayfa 195Kitabı okudu
Reklam
Bir toz bulutu yaklaştı kasırga gibi dünyaya Gündüz vakti karanlık çöktü aydınlığa Soldu çiçekler, açmaz oldu yapraklar Sarıldı insanoğlu tüm dünya mallarına.
Sayfa 181 - Luna YayınlarıKitabı okudu
Kasırga hoşuna gidiyor, kendisine yaşama arzusu veriyor, enerjisini arttırıyordu. Sorhoş gibiydi. Sarhoştu. Bu sarhoşluğun ebedi olmasını istiyordu.
Kasırga nasıl sökerse meşeleri kökünden öyle sarsıyor yüreğimi aşk
"Şşş," dedi. "Her şey yolunda. Ne olursa olsun, her şey yolunda." Elbette yanılıyordu. Hiçbir şey yolunda değildi. Fakat şimdi onun tarafından teselli edilmek çok iyi geliyordu. Ellerini saçlarımda gezdirdi, sırtımı okşadı. Yapabildiği tek şekilde sustu, yatıştırdı ve teselli etti. Onu birçok kez tutmuştum. Pek çok ayrılığın ve ebeveyn hayal kırıklığının ardından ama şimdi burada, geriye gitmiş gibi hissediyordum. Onun koruyucusu olduğumu sanıyordum. Onun uçarı, sorumsuz ve aklı havada olduğunu düşünüyordum. Onu korumak benim işimdi. Onun zayıflığını ve kaprislerini dengeleyen güçlü kişi bendim. Ama yanılmıştım. Güçlü olan ben değildim, oydu. Çünkü risk almak, çizginin dışına çıkmak, gerçeklere değil de hislere dayanan kararlar vermek böyle bir şeydi. Ve acıtıyordu. Ruhumda şiddetli bir kasırga gibi hissediyordum. Sanki atlatamayacakmışım gibi geliyordu. "Atlatacaksın," dedi bana. "Atlattın bile." O konuşana kadar bunları sesli söylediğimin farkında bile değildim. Ben onun kucağında dertop olmuştum, o da üzerime kıvrılmıştı; o hâlde saatlerce kaldık. Onu yakalayıp şişeye tıkmaya ve bir kenara kaldırmaya yetecek kadar uzun süre öylece kaldık. Ömür boyu yetecek kadar biriktirdik. Sevginin geleceği olmak zorunda değildir. Bir an için bıraktık ki gelecek olan gelsin.
Sayfa 211 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu
Geri199
1.000 öğeden 991 ile 1.000 arasındakiler gösteriliyor.