Koca Sekbancıbaşı Risalesi’nde Türk Milleti “hırsız” olmakla itham edilirken, Mehmet Halife’nin Tarih’i Gılmani adlı kitabında yüce milletimize “çarıklı Türk” sıfatı layık görülmektedir. Göriceli bir Arnavut devşirmesi olan Koçi Bey ise “şehir oğlanı, çingene ve yankesici” sözcükleri ile Türk kelimesini yanyana ve aynı anlamda kullanmıştır. Tarih-i Naima’nın yazarı devşirme Mustafa Naima Efendi için de devlet kurucusu ırk, “nadan Türk, idraksiz Türk, çirkin suratlı Türk, mel’un Türk’dür!” Dönme-devşirme Osmanlı egemen zümresinin bu devşirme aydını, Türk Milleti’ni çoban köpeğine bile benzetmiştir.
Gelibolulu Ali olarak da bilinen Mustafa Ali için de Türk Milleti, “köylü, kötü huylu, manav ve kır adamıdır”. Koçi Bey, “Haremi Humayun’a kanuna aykırı olarak Türk ve yörük, çingene, yahudi, dinsiz, mezhepsiz nice kalleş ve ayyaş şehir oğlanlarının” girmesinde şikayet ederken, Gelibolulu Ali, muhtelif milliyetleri övdükten sonra, Türk için şu ifadeleri kullanabilmektedir.
“... Anadolu, Karaman ve Rum ülkesi adlarını alan pasaklılar ülkesi halkı, elbette kır adamıdırlar. Bunlar arasında güzel ve sevimli olanı az görülen, çeşitli biçimde çirkin kimselerdir.”
Bu Türk düşmanlığı, bu Türk’e küfür etme, Türk’ü hor görme alışkanlığı, önce ümmetçi sonra kozmopolit Osmanlı döneminde öylesine bir sükse ve yarış haline gelmiştir ki, bir Türk olan Hoca Sadeddin Efendi bile, “kavrayışı kıt Türkler, hilebaz Türk, akılsız Türkler” gibi ifadelerle (ortama uyarak) kendi milletini aşağılayabilmiştir.
"Babacığım, bir daha hayvan kesmeyelim!"
5 yaşındaydılar ikiz kızlarım. Halil Dedelerinin evinin bahçesinde, keçinin kurban edilişini seyrederken ağlamaya başlamışlardı. “Baba, bir daha hayvan kesmeyelim, yazık oluyor onlara” diyordu her ikisi de.
Hiçbir şey söyleyememiştim. Bir yanıtım yoktu o an. Neyin doğru neyin yanlış olduğunu kestirememiştim. Kurban kesmek yanlış değildi. Belki
"Bir çocuğun çalışmasından ne olur?"
Ana hışımla, "uyandırmam" dedi.
"Uyandırmam. Acımızdan öleceksek de ölelim.
Bir çocuğun çalışmasından ne olur?"
Gözleri incecik kolda.
Şimdiye kadar, çocuğun bunca zayıf olduğunun
farkına neden varmadığına şaşıp kalıyor.
"Acımızdan öleceksek de ölelim."
Uzun, örgülü saçını ağzına alıp hırsla
YKY - 1955Kitabı okuyacak
Kanglı Koca Oğlu Kan Turalı Destanı
Dedem Korkut gelip neşeli havalar çaldı, destan söyledi, deyiş dedi, gazi erenlerin başına ne geldiğini söyledi.
Şimdi hani dediğim bey erenler
Dünya benim diyenler
Ecel aldı yer gizledi
Fani dünya kime kaldı
Gelimli gidimli dünya
Son ucu ölümlü dünya
Ecel geldiğinde arı imandan ayırmasın.
Kadir Tanrı seni namerde muhtaç etmesin.
Allah'ın verdiği ümidin kesilmesin.
Ak alnında beş kelime dua kıldık, kabul olsun.
Amin diyenler Tanrı'nın yüzünü görsün.
Derlesin toplasın
Günahınızı
Adı güzel Muhammed Mustafa'ya bağışlasın hanım hey!..
Sayfa 157 - Boğaziçi Yayınları
"Yüce Ertuğrul Bey... Koca Selçuki Devleti parçalanmıştır. O ihtişam tarihe karışıp gitmiştir. Diyar-ı Rum Selçukileri de eski güçlerini kaybetmişlerdir. Bu manevî mirasın, bu siyasi mirasın, bu ihtişamın birine devretmesi gerek. Konya'daki Selçuklu Sultanım bu istikbali sende, senin boyunda görmektedir. Diyar-ı Rum'daki Müslüman Türklerin çoğu birbiriyle cedelleşmektedir. Taht kavgası, makam kavgası aldı başını gidiyor. Birbirlerini kıymaya hazırlar. Hatta kıymaktadırlar da. Siz Kayılılar öyle değilsiniz. Siz Bizansa karsi, onun ötesinde Haçlı dünyasına karşı gerilmiş bir yay gibisinizdir. Onun için Selçuki Sultanım da, gönüller Sultanı Mevlânâ'mız da istikbali sizde görmektedirler. Kendinizi istikbale hazirlamanizi isterler"
Sayfa 87Kitabı okudu
heyet-i temsiliye namına
biz buralı türk düşük bıyıklı
yedi toprağa düşük allah diyen
barut yalamışlı tekbir soluklu
üç hilâl dökülür ellerinden
uf içi kalabalık büyük allah
biz buralı türk eski türk
