Birhan Keskin'in en sevdiğim, ne okumaktan ne de dinlemekten bıktığım 'Taş Parçaları' nın bulunduğu eseridir Y'ol.
Hemen hemen her şiirinde, her kitabında olduğu gibi üstat; yaktı, kavurdu yine. Hani bir şarkı dinlerken boğazınız düğüm düğüm olur ya, ben Keskin okurken yaşıyorum o duyguyu. Bu kitapta ve şiirlerinde yine aynını hissettim ve yaşadım.
Kitapta ikinci sevdiğim şiir 'Bu mektup sende dursun' oldu. Tüm şiiri olmasa da altını çizdiğim bir kaç mısrayı sizlere sunmak istiyorum. Keskin kalemini bilmeyenler tanısın, bilenler de bir kez daha tadına baksın diye...
"Burası araf'tan sonrasıdur...arafımı da, yazmıştım
bir gün sana..
sen o arafı okuyunca ağlamıştın.
Ben de yazarken dur.. çok ağlamıştım hem de.
...
Burası araf sonrasıdur. Arafta çok bekledimdi."
Şiir seven ve Birhan Keskin kalemi ile tanışmayan herkese şiddetle tavsiye ediyor ve "benden bu kadar, kesinlikle okuyun" diyorum.