Orhan Kemal’in okuduğum ilk kitabı. Konusu ve yazım dili hiç tarzım olmamasına rağmen kitaba bayıldım. Normalde, okuduğum kitaplarda asla yerel dil, lehçe ve ağızdan hoşlanmam. Oysa bu kitapta bolca vardı, keza küfür de öyle. Ama asla beni rahatsız etmedi. Aksine sanki daha içine çekti. Bende kesinlikle büyük bir iz bıraktı. Bu kitabı okuyup sevmeyecek bir insan olacağını zannetmiyorum. En azından bizim ülkemizdeki okurlar tarafından. Çünkü şöyle ki, Orhan Kemal her bir kelimeyi, her bir satırı zihninden değil kalbinden yazmış gibiydi. Muazzam bir duygu aktarımı vardı kitapta. Topal eskicinin aniden gelen sinir harpleri, akabinde pişmanlıkları. Geri dönüşleri, sızlanışları, yoksulluk… Güm güm gümüleyen bir konak hayali için yazı yabanda kütlü toplamaya gidişleri… Arı gibi gibi sivri sinekler, sıtmalar, hiç beklenmedik zamandaki aşklar, evlilikler. Her sayfayı ayrı bir heyecanla okudum. Her bir karakteri ayrı bir hikayeydi. Çok çok beğendim. En kısa sürede başka kitaplarını temin edip okuyacağım. Herkese tavsiye ederim. Muhakkak okuyun.
Yeni Hayat isimli kitabında "Aşk teslim olmaktır," der 
Orhan Pamuk,
