Bu kitapta Nâzım Hikmet’i birinci elden yani üvey oğlu Memet Fuat’tan okudum. Ağdasız bir dille yazılmış akıcı bir başucu kitabı.
Dönüp dönüp sıkılmadan okuyabileceğiniz bir biyografik kitap...
Nazım Hikmet, olağanüstü bir dönemde yaşamış, olağanüstü dönemlerin acı deneyimlerinden geçmiş, şiirini yaşamın derinliklerinden çıkarmış çok büyük bir toplumcu şairimiz.
Bu anlamda onu Türk edebiyatının hiçbir şairi ile karşılaştıramayız. Bir kıyaslamaya girmek edebiyat bilimi açısından büyük bir yanılgı olur. Onun yaşamını ve üst düzey şiirlerini ancak kendi düzleminde değerlendirebiliriz.
Fakat, bu büyük şairliği yanında, her insan gibi bolca hatalar yapan, her insan gibi bolca zafiyetleri olan biri aynı zamanda Nâzım Hikmet...
Memet Fuat, “koca bir şiir ustasını” büyük bir ustalıkla ve nesnellikle ele almasını bilmiş. Kitapta gerçeği örseleyen duygusal tek bir satır yok!
Duygusal bölümler dahi gerçeklikten milim sapmayan organik cümlelerle örülü...
Nâzım Hikmet’i, sanki çok sevdiği, adına şiirler adadığı (üvey) bir oğulun yazdıklarından değil de, tarafsız bir edebiyatçının kaleminden okuyorsunuz.
Bu kertede bir tarafsızlık beni kitap boyunca çok şaşırttı ve sarstı. Okumaya değer bir kitap.
Yüce insanların çok yücelerde buluştuğuna tanık olacaksınız.
İyi okumalar.
-Okuryazar-
