İstanbul 'un farkli kimlikleri okumayı çok sevdiğim temalardan . Bu defa Beyoğlu'nda Tomtom sokakta doğup büyümüş, İtalya'nın en tanınmış Çağdaş Yunan edebiyatı uzmanlarından olan Mario Vitti 'nin anılarına daldım.Bir aile büyüğü ile sohbet etmek gibiydi.Biraz dağınık,kopuveren ama renkli 🩷Nostaljiden uzak durmaya çalıştığını ifade etse hüzünlü bir duygu bırakıyor okurda
.
1926'da doğup 1946'da ayrıldığı İstanbul ona bekli de hayatının en güzel hediyelerini sundu... Levantenler, Rum aileler, Adalar'da geçirilen uzun yazlar, bahçesinde çalışan Troçki 'ye verilen bir selam,Ataturk'un cenazesi,yakın zamanda kapanan Lebon , kitapçıları, sinemaları,farklı dilleri, Osmanlı'dan kalan zenginliği ... Kaçırdığım için her filmde , her kitapta acı çektiğim o dönem Elbette zorluğu, zorbalığı da çok ...Siyasi nedenlerle gönderilenler, hep İstanbul 'u özleyenler...Götürdükleri âdetleri, kültürleri...Her defasında öyle devam edebilseydi duygusu.
.
Şimdi sıra ilk fırsatta,kitapta geçen her sokağı,her apartmanı bulmakta...Zaten birçoğu korunmuş , kullanılıyor günümüzde.Sehrin hafızası ne kadar önemli , yıkıp yeniden yapmanın maharet sayıldığı günümüzde eskinin peşinde koşan kaç kişi kaldık ki?
.
Umarım restorasyon çalışmaları devam eder, yanlış bilmiyorsam kitapta da geçen küçük bir manastır geçen yıl restore edilerek ziyarete açıldı. Beyoğlu Belediyesi'nin işletmesi de var içinde.
.
Yalnız daha özenli bir baskıyı hak ediyor
.
