Kitap az önce bitti ve ben öylece tavana bakıyorum.Belki de biraz bekleyip öyle yazmalıyım bilemiyorum. Her neyse..
C. Bir koleksiyoncu; kelebek koleksiyonu yapıyor.Aslında bu onun saplantılı karakterini tam olarak yansıtan yegane şey. Öyle ki sevdiği şeyle olmak için onu hapsetmek hatta öldürmek bile onun için normal.Aslında çoğumuzun sıklıkla karşılaştığı bir özelliği daha var yaptığı hiçbir şeyin sorumluluğunu yüklenmiyor. Hep bir bahanesi hep bir tahrik unsuru var, hep mağdur.Çoğu zaman bahanesi de çok sevmek..
M. ise çok güzel ama buna sahip olup da kullanmamak onun için en büyük gurur kaynağı.Öğrenmeye, sanata aç.Belki de bu yüzden neredeyse kendinden yirmi yaş büyük bir adama aşık. Öğrenmek hep öğrenmek ve ömür boyu ona hocalık yapacak bir adamla olmak..Öyleki bazen ona ulaşmak için toyluğundan nefret ediyor , bu durumdan kurtulmak için işi oyuna vuruyor , belki de kazanıyor:)
Fakat kitap öyle ürkütücü ki insanın ilkelerini derinden sarsıyor. İnsan düşünmeden edemiyor yeterli güç ve paramız olsa hepimiz birer caniye dönüşür müydük, affetmeyi bir tek ölürken mi başarırdık ya da affedilecek olan öldüğünde mi; iyilik, güzellik sadece fakir edebiyatı mı yoksa hepimiz birer cani miyiz..?
Belki içimizde bir C. saklıyoruz belki de kendi M. ‘ imizi bulmak için pusuda bekliyoruz.Kim bilir?Okuyun ve kendi cevabınızı kendiniz bulun..