-SPOİLER-
Yaşar Kemal'in İnce Memed serisinden sonra okuduğum ilk kitabı. Bu kitapta İnce Memed'teki gibi yardımsever, şefkatli, sevecen, mazlumları bağrına basan bir Çukurova yok. Bir çocuğa, dokuz yaşındaki bir çocuğa, annesini öldürten bir Çukurova var...
Esme ve Abbas'ın aşkları Çukurova'da dillere destandır. Hatta türküler yazılmıştır onlara. Bir gün Abbas, Esme için birkaç kişiyi vurur ve hapse girer. Sonra Halil, Esme'ye aşık olur ama Esme onu istemez. O da kaçırır Esme'yi ailesinin sözüne kulak asmadan. Esme hiç konuşmaz oğlu doğana dek. Gel zaman git zaman oğlu Hasan yedi yaşına gelir, Abbas hapisten çıkar. Esme'nin kapısına dayanır Esme başta onu yollamak ister ama sonra o da dayanamaz, aşkına yenik düşer.
Bir gün Abbas, Halil'i vurmaya gelir ve ikisi de ölür. Halil'in annesi de bu işte Esme'yi sorumlu tutar. Çocuklarına Esme'yi öldürtemeyince, kiralık katil tutar ama onlar da Esme'yi görünce; onun güzelliğine dayanamazlar, vuramazlar onu.
Halil'in annesi, bütün köyü doldurup en sonunda da Esme'yi; dokuz yaşındaki oğlu Hasan'a vurdurur.
Kitapta, bir kadının (böyle vicdansıza anne demeye dilim varmıyor) sözüyle bütün halkın beyninin yıkandığını, kimsenin yardım etmese de, karşı gelmediği bir cinayete tanık oluyoruz. En acısı da bunun için dokuz yaşındaki bir çocuğun kullanılması...