Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Yine Alexandere Dumas ve yine efsane ...
Aşkın , azmin ,tutkunun , hırsın , dürüstlüğün , kayıtsız bağlılığın enfes buluşması ...
Tüm bu buluşmalar Hollanda da düzenlenecek olacak siyah lale yarışması ile başlıyor. Öyle bir siyah lale düşünün ki üzerinde tek bir leke olmayan , umut ve inançla el değiştiren ve yine dönüp dolaşıp aynı ele gelen ...
17. yüzyılda Hollanda'da Cornelis Van Barle büyük bir tutkuyla kendini lale yetiştiriciliğine adar.Kıskanç komşusu Isaac Boxtel'in göz hapsine girmiştir bile çoktan. Zira Siyah Lale hem 100 bin florinlik ödül hem de adının ünlenmesi demekti. Cornelis'in bir zarf neticesinde hapse girmesi orada aynı zamanda Rosa' ya aşk duyması ve idama kadar giden serüven adeta bir film izliyormuş gibi anlatılır. Aşkı Rosa sayesinde haksız yere hapisten ve idam edilmekten kurtulan Cornelis aynı gün hem aşkına , hem özgürlüğüne , hem lalesine kavuşur. Siyah Lale' ye şu isim verilir tulipa nigra Rosa Barlensis .. Rosa'nın ve Cornelis'in isimlerinin birleşimi...
Ve kitap şu cümle ile biter ; " Bazen insan kendisinde çok mutluyum deme hakkını asla bulamayacak kadar çok acı çeker..."
Efsane bir başyapıt . Okuyun , okutturun . Okurlarına şimdiden keyifli okumalar :)
- Farkındalığın Kadar Özgürsün-
Üniversite öğrencisi Timur yaşam tarzı,eğitimi ve sosyoekonomik şartları kendisinden daha ileri düzeyde olan Nesrin'e evlilik teklifinde bulunur fakat ret cevabı alması sonucu yaşadığı ezilmişlik içgüdüsü;duygu ve düşünce dünyasında tam olarak kendine ait bir profil oluşturamamış olması onu içten içe buruklaştırır.Tesadüfen yolda karşılaştığı
Spoiler İçerir!
Kalemine aşık olduğum, her kitabını büyük bir hevesle okuduğum bir yazar Stefan Zweig yine büyüledi diyebilirim.
Kitabın ana karakteri olan Erika Ewald'da kendimi o kadar çok buldum ki karakterin her hareketi beni yansıttı resmen.
hoş, naif ve utangaç bir piyanist olan Erika, oldukça varlıklı ve arzularla dolu bir genç olan keman virtüözü ile yolları bir konserde kesişir. Ardından sık sık buluşmalar, uzun yürüyüşler, gezintiler birbirlerine olan arkadaşlık duygusunun şeklini değiştirir. Bir gün yine bir gezinti esnasında bütün duygularını açıkça belli eden keman virtüözü Erika'dan bir cevap bekler ama Erika genç virtüözünün ona karşı olan şeylerin sadece tensel, arzu dolu hisler olduğunu düşünerek ondan kaçar. Uzun süre boyunca evde yalnız başına vakit geçiren Erika aslında keman virtüözü'ne karşı boş olmadığını fark eder ve onunla buluşmak için konserine gider ve sonrasında çokça hayal kırıklığı yaşar ve intikam duygusuyla dolup taşar.
Kitabın başından beri zaten keman virtüözü'nden hiç hoşlanmadım bir şeyler yapacağı belliydi ama bu kadarı bana bile ağır geldi. Ah Erika'm üzümlü kekim bu dünya bize göre değil..)
Keyifli okumalar dilerim (:
192 syf.
10/10 puan verdi
Öykü mü ?
Bu bir günce olmalı.
Günlük kıvamında değil ama, gün gün içinden geçenler aklına düşenler tadında bir günce.
Yazar, her gün oturmuş defterinin başına ve kavuşamadığı hikayesine sonlar, buluşmalar, pişmanlıklar yazmış.
Bir bütünlüğü yok.
Bölümler arasında bağ kurmakla yormayın kendinizi.
Mario Levi’nin sonu gelmeyecek uzunluktaki şahane cümleleriyle iç dünyanıza uzanmaya çalışın hepsi bi.
Bir solukta bitirmeye çalışmak, tadını öldürecektir bu kıymetli kitabın.
Her gece bir iki bölüm..
Her “gece”..
Büyülü Gerçekçilik, Korku, Masal
Öncelikle kapağa, baskıya bayıldım Cyberpunk havası olan bir kapak. Aslında öykü kitapları okumayı sevmem ama bu başka. Her akşam bir öykü okumak için yola çıkarak elimden bırakamadım. Seveceğimi düşünüyordum ama bu kadar beklemiyordum. Genel olarak kitap anlatım açısından çok katmanlı 10 öyküden oluşan bir kitap. Anlatım çok akıcı sade duru
Emma, Doktor Charles ile evlenir. Ancak bu evlilikte bir türlü mutlu olamaz. Kitap okur, piyano çalar ve hayal dünyası geliştikçe hayattan beklentileri artar. Emma, eşini aldatmaya başlar. Gizli buluşmalar ve mektuplar... Her şey eve haciz mektupları gelmeye başlayınca hayatları tepe taklak olur. Emma, borçlarını ödemek için borç para ister çevresinden ve sevgililerinden, ama kimse Emma'ya yardım etmez. Eşi Charles'a bir mektup yazar ve bunu "yarın oku" der, sonra kendini zehirler. Madame Bovary sonsuzluğa gözlerini kapatır. Charles, aldatıldığını öğrenir, sorumluluklarını bırakıp alkol bağımlısı olur ve ölür.
Bovary asla hayatından memnun olmaz olmak istediği emma olmadığı için yanlış tercihlerle evliliğine ve kızına zarar verdi,hatta ben bovaryi çok bencil buldum kitabı okurken .Bu bencilliği ve özentisi sadece onun ölümüne sebeb olmakla kalmadı Charlesın aldatıldığını öğrenmesi bunun üzerine kendini kızından ve hayatan soyutlayıp ölmesine sebep olmuştur.Mutsuz bir evliliğin kurbanı her zaman çocuklar olmuştur,Berthe de bunlardan biridir .
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Antik Çağ’da, Olympos, Ksantos, Patara gibi Likya kentleri, bugünün Londra, Paris, İstan-bul’uydu. Olympos’un hiç sönmeyen ateşinin, dünyanın ilk demokratik meclis binasının bulunduğu bölgeydi. Noel babanın doğum yeri ve din merkeziydi. Toros dağları ile Akdeniz’in kucaklaştığı bu topraklarda, dünyanın en güzel manzarasını ön sıradan seyretmek gibiydi Likya’da yaşamak. Likya limanları yoğun ticaret merkezlerine hizmet ettiği kadar köle ticaretine de ev sahipliği yapıyordu. Aynı zamanda dünyanın farklı bölgelerinde esir düşen insanların tanışma noktasıydı limanlar. Kimi zaman büyük aşklar kimi zaman da acılar doğuruyordu bu buluşmalar. Hayat tüm hızıyla akıyor, yarının ne getireceğini hiç kimse kestiremiyordu.
Esaretten özgürlüğe, adaletten zulüme, sevgiden nefrete, insana dair ne varsa yaşandı Aydınlık Topraklar’da.
Adalet Tanrıçası Themis der ki;
“Sizde şüphe uyandırdıysam benden şikâyetçi olunuz ki,
üzerimde tek bir leke kalmasın.”
1941’de yayımlanıyor Gün Ortasında Karanlık. Almanya’da Hitler, Rusya’da Stalin, Birleşik Krallık’ta Churchill. Ve Dünya’da buhran. İkinci Dünya Savaşı sürmekte.
•
1 numara ve karşısında olanları anlatıyor Koestler. Ya da 1 numaralı adamları.
•
404 numaralı hücre. Gözetleme deliğinden bizlere bakan: Nicholas Salmanovtich Rubashov. Bir muhalif. Belki de birçok muhalif ya da her devrimci gibi noksanlı.
Kapısı GÜM GÜM’ler ile çalınan ve sıcak yatağından hücreye tıkılan bir muhalif.
Bodrum katlarında, korularda, tren istasyonlarında, müzelerde ve kulüplerdeki ‘tanışıksız’ buluşmalar sonrası hücreye tıkılan bir muhalif.
•
Hapishane edebiyatının, güneş altındaki karanlığın, ışıklar arasındaki kaybolmuşluğun romancısı sanırım Koestler.
Baskıları sahaflardaki eserlerinin yanında birçoğu çevrilmeyi bekliyor halen.
•
Okunmalı.
9/10
(Spoiler!!!)
Öncelikle kitap çok garip bir biçimde merak uyandırıp sürüklüyor okuyucuyu. Lakin konusu alışmışlığın dışında, çok farklı bir konuyu ele alıyor... kitapta bir diğer farklılık ise başrol kızımızın bir ismi olmaması. Evet, evet kadının hiç bir şekilde bir ismi yok. Konusunu ve bu muhteşem ötesi eseri spoiler vermeden
"Fakir olmak günah değil, zengin olup başkasını ezmek günah!"
Pişmanlıklar, keşkeler, aşklar, sevgiler, kıskançlıklar, dostluklar, umutlar, kaygılar, korkular, ihanetler, entrikalar, sırlar, vedalar, ayrılıklar, ölümler, buluşmalar ve daha nicesi, bir eserde toplanmış... Bir Dostoyevski klasiği...
Ezilenler, yazarlık yapan İvan Petroviç'in ağzından anlatılıyor. Kitap, iki temel konu üzerinden ilerliyor. İlki, Prens'in oğlu Alyoşa ile İhmenevlerin kızı Nataşa'nın birlikteliği, ikincisi ise yaşlı bir ihtiyar olan Yeremia Smith'in ölmesiyle, torunu Yelena'nın ortaya çıkması. Bu iki konu bir şekilde birbirine bağlanıyor, hem de en şaşırtıcı yerinden...
Dostoyevski, karakterlerinin analizlerini ve ruh tahlillerini öyle ustalıkla yapıyor ki, iç dünyalarını sanki kendi yaşıyormuşçasına öyle başarılı yansıtıyor ki okurken kapılıp gitmemek mümkün değil... Bu hem mesleğim gereği benim hayranlığım hem de Dostoyevski'nin mutlak başarısı...
'Zaman'sız, sahipsiz bir çocukla zamanı korumanın hikayesi.
Zamanın azlığı günümüzde hepimizin en çok yakındığı konulardan birisi. Her zaman dile getirilir; iletişim aracı çoğaldı ama iletişim azaldı, ulaşım aracı çoğaldı ama buluşmalar azaldı. Çünkü tüm bu imkanlar arasında zaman bulmak imkansızlaştı.
Teknolojik materyalleri, türlü
440 syf.
8/10 puan verdi
Kürşat Başar - Başucumda Müzik
1950’li yıllarda geçen bir aşk hikayesi. Yazarımız yazılanların hem gerçek hem de yalan olduğunu söyleyerek merak uyandırdı. Kitap bitince Google sayesinde bir kaç bilgiye ulaşıyorum. Ana konu gerçek ama yaşananlar yazarımızın hayal gücü.
Bitmeyen bir aşk hikayesi. Her ne kadar yasak aşk olarak tanımlansa da konunun özünde “aşk” vardı. Yaşananlar, hatıralar ve aşk uğruna kör olan gözler.
Kadın kahramanımızın ağızından, evliyken başka birisiyle yaşadığı aşkı anlatıyor. Kaçamak buluşmalar, o zamanın şartları olan zor telefon görüşmeleri ve mektuplar.
Tavsiye mi? Evet.
“Başucumda müzik olmadan uyuyamam.”
“Birini öptüğünde salıncakta sallanır gibi hissediyorsan aşıksın.”
“Bombaları değil de kitapları yasaklıyorlardı.”
“.. bir rüya hiç sonsuza dek sürer mi?”
“Birini sevmek için nedenlerin yoksa onu gerçekten seviyorsun demektir.”
#kitap #okudum #kürşatbaşar #başucumdamüzik #kitaptavsiye #kitapokuyorum #okudumbitti #sevgilelergünü #14şubat #seviyorum
Buluşmalar, Çiğdem Ülker
“Değerli Çiğdem Ülker Hoca’mın Buluşmalar kitabını okuduktan sonra hissettiklerimi nasıl anlatabilirim bilmiyorum. Bir okuru ve hayranı olarak düşüncelerimi kısaca şöyle ifade edebilirim… Çiğdem Hoca’m eserinde okurunu şehirlerle buluşturmakla kalmıyor; geçmiş hikâyeler ve geleceğin ihtimalleriyle de bir araya getiriyor. Zamanın kapısını aralıyor… Not almaktan okumanızın sıklıkla bölüneceğine dair sizleri uyarmalıyım.”
İskender Pala ne yazsa okurum diyen sadık okuyucularındanım, bu eserini de yayımlandığı gibi temin edip hemen okudum. Tabi ki yine yanıltmadı. Pala'dan sevdiğim üslup, ustaca kullanılmış dil, harika bir kurgu ile yine severek zevkle okuduğum bir kitap oldu.
Adının hakkını veren bir Aşk Hikayesi idi. Birbirine geçmiş ömürler, kayıplar, buluşmalar ve en çokta kavuşamamalar. İskender Pala'da sevdiğim diğer bir yön aşkı böylesine masumane, incitilmemiş, üzerine toz zerresi değmemiş haliyle biz okuyucularına sunması. Aşkı böylesine anlatan kaç kalem kaldı ki sahi? Pala severlere tavsiye, hiç okumamış olanlara da şiddetli tavsiyedir efendim. Selam ve dua ile.
" Herkese bir miras kalirmis ailesinden. Kimine yuklu miktarda para, jimine ev bark, kimine borc, kimine ise sadece aci... Bana ne kaldı biliyor musun? Her gecen gun icinde dallanip budaklanan, beynimi kemiren, hicbir zaman onunu alamadigim koca bir ofke. Hem de babamdan...."
Merhaba dostlar.
Sizlere kizarak, sorgulayarak, neden
