Hislerimin köreldiğine delil aramıyorum artık. uyurken rahatım. Uyuyamıyorum. Cümlenin başında kurduğum son hiç de öyle hayalimdeki gibi olmayacak biliyorum, bu yüzden cümlemi yarıda kesiyorum. Yarım cümlelerle beni anlayabilir misin? Aslında boşver gitsin. Anlayıp anlamaman umrumda değil. Hiçbir şey umrumda değil. Post-üzüntünün bizi getirdiği
Atatürk'e göre, "ruhu ve fikri birtakım dar kalıplar içine sokmak ve iradeyi, adet, görenek ve ahlaki düstur diye birtakım katılaşmış, paslanmış kayıtlarla haksız yere kötürümleştirmek, hülasa fertlerin hürriyetini herhangi bir zor ve tazyikle örselemek" vicdanın kabul edemeyeceği bir adaletsizlik, mantıksızlıktı.
Her akşam gözlerimde alevler coşar
deniz kabukları gibi umutsuz
hiçbir yere çıkmayan boş sokaklar boyunca.
Yanağını yaslarsın kimyasal maddelerin solunumuna
uzaklarda kara lambaların aydınlattığı bir sahil görürsün
yaprak gibi mobilyaları olan
piyanoları bulutlar gibi meydanlara yayılan
kapanma saatinde her zaman dışarıda kalan
ellerimde bir yabancının tüylü eldiveniyle
yirmi yaşıma dokunmaya kalkarım
Gökte diken gibi bir göz
uyuyan yıldızlarla dolu bir su testisi.
Deniz kıyısında oynuyorlardı, sonra dalga geldi ve oyuncaklarını ellerinden alıp derinlere çekti: şimdi ağlıyorlar.
Oysa aynı dalga yeni oyuncaklar getirecek onlara ve rengârenk yeni deniz kabukları yığacak önlerine!
Bilemiyorum hangi gökdelenin tuğlaları arasındadır
El ele yürüdüğümüz
Ve seni
İlk kez öptüğüm
O kuytu kumsal
Ama duyarım
Bir mısır tarlasının
Yüreğindeki telaşı
Görülünce dağın ardından
Kentin ilk gökdeleni
Daha kamyonlar dolusu
Kümelenir inşaat önlerinde
Ayıklanır deniz kabukları
Yok edilir gibi
Bir cinayetin izleri
Bir saadet denizi içinde felaketlerden kurtulmuş perişan bir sandal gibiyim. Yelkenler paramparça, sandal su içinde. Hayır, sandalcı gibiyim. O, ömrümde bir daha tutamayacagım, seyrine doyamayacagım bir deniz mahluku gibi. Yosun ve deniz kabukları kokuyor. Onu bana getiren sebepler ne olursa olsun, bu battaniyenin üstündeki resimli dergiye dalmış harikulade netice, beni dostluklara, sevdalara, yirmi yaşlara, sıhhatlere ve saadetlere, arkadaşlıklara ve huzurlara salan netice, karşımda işte. Daha ne isterim
