Yalnızlık... İnsanı, kendi kendisiyle başbaşa bırakan, korkunç tatlılık... Yalnızlık sessizliğinde duyulan tek ses, göğüs kafesindeki kalp atışları... Yalnızlığı aramak, bu kalp atışlarını dinleyip, onları terbiye etmek, onları anlamaya çalışmaktır. Deruni olan o sesler, taşa, demire kulluk etmemeyi öğretir insana. Taşa, demire kulluk eden de zaten duymaz o sesleri, o inleyişleri. Duymasını bilenler için hürriyet terennüm eder o atışlar, o inleyişler...