Çok güzeldi, çok keyif aldım, insanı sıkmayan akıcı bir kurgusu var öncelikle.
Edebiyatımızdaki ilk kadın öğretmen tipi diyebiliriz Refet için, Çalıkuşu'nun Feride'si gibi o da. Kendi kararlarına göre yaşamak ister, absorbe olmak istemez, annesi ölecekken çok zor durumda olmalarına rağmen istemediği kişilerin yardımını kabul etmez. Karşımızda tek başına dimdik ayakta duran bir Türk kadını görüyoruz. Öğretmenlik diplomasını alana kadar ne mücadeleler verdiğini bir yandan annesini hayatta tutmaya çalıştığını görürüz. Refet her şeyiyle örnektir. Davranışları, çalışkanlığı, vefası, hayata bakışı...
Ahmet Midhat gibi zaman zaman araya girip okura seslenir.
Arkadaşı Şule ile evlilik bahsi açılır. Refet'in burada güzel olmadığını düşündüğü için sevilmeyeceği ve evlilik denince arkadaşının dalga geçtiğini düşünmesi ne acı!
Fatma Aliye'ye helal olsun dönemsel olarak erkek egemen sanat dünyasında örnek bir kadın yazar olmuş.
