Geçenlerde, vahşi aslan sürüsü tarafından yakalanmış bir ceylanın tam boynundan dişlenirken çekilmiş bir fotoğrafını gördüm. Yapacak hiçbir şey olmadığının farkında olan zavallı ceylan, bu esnada hiç istifini bozmadan dimdik ileri bakıyor ve kaçınılmaz kaderine gururla teslim oluyor. Uzun zamandır ben de vahşi bir şeyler tarafından sürekli dişleniyormuş gibi hissediyorum. Buna rağmen o ceylan gibi soğukkanlılığımı kaybetmiyorum. Başımı öne eğmiyor, hiçbir şey bana değmiyormuş gibi bekliyorum Osman.
Sayfa 29 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Geçenlerde, vahşi aslan sürüsü tarafından yakalanmış bir ceylanın tam boynundan dişlenirken çekilmiş bir fotoğrafını gördüm. Yapacak hiçbir şey olmadığının farkında olan zavallı ceylan, bu esnada hiç istifini bozmadan dimdik ileri bakıyor ve kaçınılmaz kaderine gururla teslim oluyor. Uzun zamandır ben de vahşi bir şeyler tarafından sürekli dişleniyormuş gibi hissediyorum. Buna rağmen o ceylan gibi soğukkanlılığımı kaybetmiyorum. Başımı öne eğmiyor, hiçbir şey bana değmiyormuş gibi bekliyorum Osman.
Sayfa 38
Çağımızın vebası: Akran Zorbalığı!
Bu günün başlığını bir anne attı. Mesajı kısaydı:
"Artık bu mevzu okullarda eğitimin dahi önüne geçmiş durumda. İlk fiziksel durumları ile alay etme ve aşağılama olarak başlıyor. Peşinden dışlama, duygusal ve fiziksel şiddet geliyor. Çocuğunuzun sesi gürse şanslısınız. Bu çağın vebası da akran zorbalığı.
"Gazi, Dikmen sırtlarında dinleniyor. 12 şubat 1921"
Gözlerimin hizasına asılmış fotoğrafın altında böyle yazıyordu: Gazi dinleniyor... Ama dinlenmiyordu. Atatürk'ün yüzlerce fotoğrafını görmüştüm. Bu fotoğrafta, dinlenen bir adam yoktu. Böyle bir adam görmüyordum. Ben bu fotoğrafta, bizden bıktığı için gözlerini kapatan birini görüyordum. Hepimizden, her şeyden bıktığı için bize bakmaktan vazgeçmiş birini görüyordum. Kurtarmak istediği insanların gerçekte bir sahtekârlar sürüsü olduğunu, onca çabasının hiçbir şeye değmeyeceğini düşünen bir adam görüyordum. Her şeyi bırakmak, her şeyden vazgeçmek, her şeyi siktir etmek isteyen bir adam. Hatta belki de hayatında ilk kez ölmeyi düşünen bir adam. Ölüp yok olmayı, kara karışmayı. Ölerek donmayı ya da donarak ölmeyi bekleyen bir adam görüyordum. Fark etmez, diye düşünen bir adam. Hiç fark etmez. Tek bir insan sesi daha duymak istemeyen, tek bir insan yüzüne daha katlanacak gücü olmayan bir adam. Bu yüzden kapalıydı gözleri. Üşüdüğünden değil, duymamak için örtmüştü kulaklarını. Evet, kesinlikle böyle olmalıydı. Gözlerimi ve kulaklarımı kapadım, diyordu. Artık istediğiniz kadar ihanet edebilirsiniz. Sizi görmüyor ve duymuyorum. Umurumda değilsiniz!
Sayfa 13 - Doğan KitapKitabı okudu
Buluş
Önemli bir buluş gerçekleştirmişti.
Fotoğraf makinesinin geliştirilmiş bir modeli, dijital sinyalle beyindeki hafıza loblarından birine bağlanabiliyordu anık.
Birinin bu makineyle çektiğiniz fotoğraflarım yırttığınızda, o kişi hatıralarınızdan, hafızanızdan da anında siliniveriyordu.Bir gün yanlışlıkla kendi fotoğrafını yırtacak oldu. Bir aynanın karşısında kilitlenmiş buldular onu. Bîr daha kendisini hiç hatırlayamadı. Buluşu, boşluğu oldu.Daha sonraları onun okuyamadığı birçok kitaba, seyredeme- diği birçok filme konu oldu bu durum. Çoğaltmaları anısında kendi kayboldu, şimdi kimseler hikâyenin aslını hatırlamaz. Doğrusunun şu anlattığım olduğundan da emin değilim.
_Benim ülkem Dünya’dır. Tüm insanlar benim kardeşimdir. İyiyi ve doğruyu yapmak benim dinimdir.
_Her türlü yanlışa karşı en amansız silah Akıl’dır. Bugüne kadar başka bir silah kullanmadım, bundan sonra da kullanmayacağım.
_Mantığı kullanmayı reddeden birisiyle tartışmak, ölüye ilaç vermeye çalışmak gibidir.
_İktidar halktan korkarsa bu
